Трэйдэн фон Трота

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Трэйдэн фон Трота
Герб Трэйдэн фон Трота
Герб «Трота-Трот»
Краіна паходжаньня: Нямеччына
Прызнаныя ў: Вялікае Княства Літоўскае, Расейская імпэрыя

Трэйдэн фон Трота — шляхецкі род нямецкага паходжаньня.

Прозьвішча[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прозьвішча Трэйдэн (ням. Treyden, Treiden) паходзіць ад нямецкай назвы замка Турайды ў Курляндыі. У XVII ст. прынялі арыстакратычнае імя Трэйдэн фон Трота, у гонар гэсэнскага шляхецкага роду фон Трота.

Варыянты прозьвішча ў гістарычных крыніцах: Jan Treiden (1436 год)[1]; Christtoffer Johan Trodten genandt Treyden mein eygen handt mp. (17 жніўня 1655 году)[2]; Christoffer Johan von Trotten genandt Treyden mp.; Otto Jurgen von Trotten genandt Treyden mp.[3], Christoffer Johan von Trotten genandt Trayden oplischen zu Lassen; Otto Jurgen von Trotten genandt Treyden oplischen zu Tebor [s][4] (20 кастрычніка 1655 году).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паходзіць з Майсэну (Саксонія) і ўзыходзіць да XV стагодзьдзя[5].

Згас да пачатку XX стагодзьдзя.

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Szybkowski S. Elita rycerska krzyżackich Prus w świetle listy gwarantów pokoju brzeskiego z 1436 r. Próba charakterystyki // Studia z Dziejów Średniowiecza. T. 26, 2023. S. 266.
  2. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 283.
  3. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 308.
  4. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 320.
  5. ^ Руммель В. В. Тротта-Трейден // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1901 Т. XXXIIIa. — С. 901—902.
  6. ^ Dunin Borkowski J., Dunin Wąsowicz M. Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III // Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. T. 1 (1908—1909). — Lwów, 1910. S. 234.
  7. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 264.