Саюз супольнай справы

«Саюз супольнай справы»
Сьцяг
Дата ўтварэньня	1 студзеня 1949 (75 гадоў таму)
Дата спыненьня існаваньня	1951
Тып	недзяржаўная, беларуская, народная
Юрыдычны статус	грамада незаконная і злачынная для уладаў СССР
Мэта	вызваленьне Беларусі ад бальшавікоў
Штаб-кватэра	Маладэчна
Месцазнаходжаньне	Маладэчна, Маладэчанская вобласьць, БССР, СССР
Дзейнічае ў рэгіёнах	Маладэчанская вобласьць, Баранавіцкая вобласьць
Сяброўства	абавязковае і тайнае ад савецкіх уладаў
Афіцыйныя мовы	Беларуская
Старшыня	Радзюкевіч
Кіроўны орган	Сойм
Колькасьць супрацоўнікаў	невядомая
Колькасьць валянтэраў	невядомая

«Саю́з супо́льнай спра́вы» — тайная падпольная арганізацыя з сядзібаю ў месьце Маладэчна. Мела абшар дзейнасьці — Маладэчанская вобласьць, Баранавіцкая вобласьць БССР.

Арганізацыя

На чале арганізацыі быў «актыўны беларускі нацыяналіст» Радзюкевіч. Падчас нямецкай акупацыі ён быў сябрам СБМ, у 1944 закончыў курсы кіроўнага складу арганізацыі ў Альбярціне. Імаверна, зь Беларусі не выяжджаў.

«Саюз супольнае справы» складаўся з троек, аднак агульная колькасьць сяброў невядомая.

Дзейнасьць

Пра «Саюз супольнае справы» вядома няшмат, і ўсе гэтыя зьвесткі паходзяць з матэрыялаў савецкае дзяржбясьпекі. Ён быў заснаваны ў 1949 годзе ў Маладэчанскай вобласьці. Паводле зьвестак савецкае дзяржбясьпекі, арганізацыя была створаная «з мэтай вядзеньня барацьбы супраць Савецкай улады за стварэньне беларускай буржуазнай дзяржавы».

Акрамя вярбоўкі новых сяброў, кансьпірацыйнікі займаліся вырабам і распаўсюдам сярод насельніцтва антысавецкіх улётак, адозваў. Яны былі «накіраваныя супраць мерапрыемстваў, якія праводзілі Камуністычная партыя і Савецкі ўрад у галіне сельскай гаспадаркі», то бок, мелі антыкалгасны зьмест, а сама арганізацыя магла ўзьнікнуць у час актывізацыі супраціўленьня сялянства масавай калектывізацыі.

Сябры арганізацыі нібыта таксама мусілі набываць зброю і боепрыпасы, а таксама ствараць партызанскія атрады да ўзброенай барацьбы ў выпадку ваеннага канфлікту паміж СССР і Захаду.

Радзюкевіч пакінуў нямала дакумэнтальных сьведчаньняў існаваньня «Саюзу супольнай справы». Напрыклад, завербаваныя сябры давалі пісьмовыя «забавязацельствы» і атрымлівалі ад кіраўніка арганізацыі «пасьведчаньні-даведкі», на якіх стаяла пячатка «Саюзу супольнай справы» — яны сьведчылі пра прыналежнасьць гэтых людзей да арганізацыі. Гэтыя даведкі склаў Радзюкевіч, а надрукаваў на пішучай машынцы ў 1949 годзе ўдзельнік арганізацыі Скарнічэнка, які працаваў у Маладэчне мэтадыстам Інстытуту ўдасканаленьня настаўнікаў.

Паводле зьвестак Міністэрства дзяржаўнай бясьпекі, кіраўнікі арганізацыі мелі намер усталяваць сувязь з «узброенай бандай беларускага нацыяналіста Мятліцкага», якая ў той час дзейнічала ў Маладэчанскай вобласьці.

Прыпыненьне дзейнасьці

У 1951 годзе Міністэрства дзяржаўнае бясьпекі БССР выкрыла і ліквідавала арганізацыю.

Вонкавыя спасылкі

• Сяргей Ёрш. КАНСЬПІРАЦЫЙНЫ “САЮЗ СУПОЛЬНАЙ СПРАВЫ” 1949-1951 ГАДОЎ  (бел.) // Беларускі Рэзыстанс. — 2009. — № 2 (7). — С. 121 — 124.