Перайсьці да зьместу

Марцішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Марцішкі
лац. Marciški
Краіна: Расея
Суб’ект фэдэрацыі: Смаленская вобласьць
Муніцыпальны раён: Вяліскі
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: 48132
Паштовы індэкс: 216290
Нумарны знак: 67
Геаграфічныя каардынаты: 55°27′35″ пн. ш. 31°1′21″ у. д. / 55.45972° пн. ш. 31.0225° у. д. / 55.45972; 31.0225Каардынаты: 55°27′35″ пн. ш. 31°1′21″ у. д. / 55.45972° пн. ш. 31.0225° у. д. / 55.45972; 31.0225
Марцішкі на мапе Расеі
Марцішкі
Марцішкі
Марцішкі

Марцішківёска ў Расеі, каля ракі Дзьвіны. Уваходзяць у склад Вяліскага раёну Смаленскай вобласьці.

Марцішкі — вёска гістарычнай Віцебшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Марці або Марда (Marti, Mardo) — імя германскага паходжаньня[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

На усход ад Вяліжу існавала вёска Лядзінішкі[5], на ўсход ад Дарагабужу — вёска Купелішкі, а таксама вёска і сядзіба Селішкі[6].

  • 1906 год — 56 чалавек[7]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1099.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 56.
  6. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 167.
  7. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 48.