Прысьвячалася першым пераможным дням пасьля Другой сусьветнай вайны. У творы салдат грае вальс на гармоні на вуліцах Вены. Таксама ў песьні тройчы згадваецца Дунай, які выступае сымбалем міру, сяброўства і любові. Першапачаткова песьня выконвалася па-расейску. Пазьней ансамбль «Сябры» пачаў сьпяваць яе па-беларуску ў перакладзе паэта Язэпа Скурка. Затым Міхаіл Ясень сам пераклаў свой верш. Як адзначыў былы галоўны рэдактар часопіса «Роднае слова» Міхась Шавыркін: «беларускамоўны варыянт сэнсава паглыбіўся: вобраз салдата-музыкі набыў больш абагульненыя рысы, яго мэлёдыя вальса адлюстроўвае радасьць і боль свайго народа»[1].
Вясна сорак пятага году.
Чакаў цябе доўга Дунай!
Народам Эўропы свабоду
Ў кветках прынёс яркі май!
На вуліцах Вены свабоднай
Народу зьбіралася шмат.
На вернай, параненай дужа гармоні
Вальс родны іграў наш салдат.
Прыпеў:
Помніць Вена, помняць Альпы і Дунай
Той пяшчотны і чароўны, ясны май!
Віхры венцаў у тым вальсе скрозь гады
Помніць сэрца і запомніць назаўжды!
Натхнёна, і горда, і сьмела
Вальс сонечны ў Вене гучаў.
І Вена сьмяялася, пела,
Як быццам сам Штраўс іграў!
І хлопец з усьмешкай шчасьлівай
Да сэрца гармонь прыціскаў,
Як быццам Радзімы ён бачыў разьлівы,
Як быццам яе абдымаў.
Прыпеў.
Над Венай сівой і бурлівай
Плыў вальс, што прынесла вайна.
Гучаў ён пяшчотна, шчасьліва.
І ўсіх ап'яняла вясна.
Вясна сорак пятага году!
Цябе дачакаўся Дунай.
Радзімы далёкай той вальс пераможны
Салдат на гармоні іграў.
