Люіджы Пірандэльлё
| Люіджы Пірандэльлё | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 28 чэрвеня 1867[1][2][3][…] |
| Памёр | 10 сьнежня 1936[5][2][3][…] (69 гадоў) |
| Сужэнец | Maria Antonietta Portulano[d] |
| Дзеці | Фаўста Пірандэла[d] і Стэфана Пірандэла[d] |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | драматург, пісьменьнік, паэт, навэліст, сцэнарыст, рэжысэр |
| Гады творчасьці | 1893 — 1936 |
| Мова | нямецкая і італьянская мова[6] |
| Узнагароды |  |
| Подпіс | 
|
| http://www.pirandelloweb.com/ | |
Пірандэльлё, Люіджы (па-італьянску: Luigi Pirandello) (28 чэрвеня 1867 — 10 сьнежня 1936) — італьянскі драматург і празаік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры 1934 году.
Вучыўся ў Рымскім і Бонскім унівэрсытэтах. У 1898 прафэсар пэдагагічнага коледжа ў Рыме.
Дэбютаваў як паэт у 1889 (зборнік «Радасны боль»). Раньнія творы напісаны ў традыцыях верызму (зборнікі навэлаў «Каханьне без каханьня», 1894; «Навэлы на год», т. 1-5, 1901-19). У раманах «Адвержаная» (1901), «Нябожчык Матыя Паскаль» (1904) і інш., філязофска-псыхалягічных трагікамэдыях «Шэсьць пэрсанажаў у пошуках аўтара» (паст. 1921), «Генрых IV» (паст. 1922), «Кожны па-свойму» (паст. 1924), «Сёньня мы імправізуем» (паст. 1930) і інш. паказаны вобразы «негераічных» герояў, ілюзорнасьць чалавечых ідэалаў, адзінота, няўстойлівасьць і недасканаласьць грамадзкіх адносінаў, гульня выпадку ў лёсах людзей.
Люіджы Пірандэла адыграў значную ролю ў перабуцове італьянскага і эўрапейскага тэатру XX ст. Яму прысуджана Нобэлеўская прэмія па літаратуры 1934.
Апавяданьне Пірандэла «Пара жаўрукоў» на беларускую мову пераклаў Валеры Буйвал.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ IMDb (анг.) — 1990.
- ^ а б Luigi Pirandello // Internet Broadway Database (анг.) — 2000.
- ^ а б Itaú Cultural Luigi Pirandello // Энцыкляпэдыя Ітау Культурал (парт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7
- ^ а б Архіў гістарычных запісаў — 1808.
- ^ а б Елина Н. Г. Пиранделло Луиджи // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1975. — Т. 19 : Отоми — Пластырь. — С. 549.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Агульныя | |
|---|---|
| Нацыянальныя бібліятэкі | |
| Мастацкія дасьледчыя інстытуты | |
| Біяграфічныя слоўнікі | |
| Навуковыя базы зьвестак | |
| Іншыя | |
Люіджы Пірандэльлё — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
 |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |