Кубак Азіі па футболе 2019 году

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Чэмпіянат Азіі па футболе 2019 году
Аб’яднаныя Арабскія Эміраты
2019 AFC Asian Cup
Падрабязнасьці чэмпіянату
Месца правядзеньня Аб’яднаныя Арабскія Эміраты
Час правядзеньня 5 студзеня — 1 лютага
— у фінальнай частцы 24
Выніковае становішча
Чэмпіён Сьцяг Катару Катар
Другое месца Сьцяг Японіі Японія
Статыстыка чэмпіянату
Згуляна матчаў 51
Забіта галоў 130 (2.55 за гульню)
Наведвальнасьць 644 307 (12 633 за матч)
Бамбардзіры Сьцяг Катару Алмоэз Алі (9)
2015
2023

Кубак Азіі па футболе 2019 году — галоўнае футбольнае спаборніцтва Азіі сярод нацыянальных камандаў, якое праходзіла з 5 студзеня па 1 лютага 2019 году ў ААЭ. Пераможца папярэдняга турніру, зборная Аўстраліі, абараняў свой тытул. Гэта першы турнір, у якім прынялі ўдзел адразу 24 зборныя. Згодна з новым фарматам 24 удзельнікі былі разьбітыя на 6 групаў па 4 каманды ў кожнай. Два лепшыя клюбы выйшлі ў 1/8 фіналу адразу, а яшчэ чатыры каманды, якія занялі трэцяе месца ў групе, атрымалі права на ўдзел у плэй-оф паводле дадатковых паказчыкаў. Зборная гаспадароў турніру атрымала права на ўдзел аўтаматычна, а астатія 23 месцы былі высьветланы ў кваліфікацыйных гульнях сярод 45 краінаў Азіі, якія праходзілі з сакавіка 2015 году па сакавік 2018 году.

Аб’яднаныя Арабскія Эміраты атрымалі права правядзеньня першынства 9 сакавіка 2015 году, перамогшы ў барацьбе за гэта Іран[1]. Гэта ёсьць другім разам, калі ААЭ праводзілі ў сябе гэты турнір, то бок першы быў праведзены ў 1996 годзе.

Кваліфікацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зборныя Індыі, Сырыі, Тайлянду і Туркмэністану кваліфікаваліся на турнір пасьля доўгай адсутнасьці ў розыгрышах Кубках Азіі. Зборныя Лібану і Віетнаму кваліфікаваліся ў першы раз пасьля правядзеньня турніру ў гэтых краінах, у 2000 і 2007 гадох адпаведна. Для Віетнаму гэта быў другі турнір Кубка Азіі, дзе яны ўдзельнічаюць як адзіная краіна. Раней у 1956 і 1960 гадох удзел прымала зборная Паўднёвага Віетнаму. Турнір стаў дэбютным для зборных Емэну, Філіпінаў і Кыргызстану.

Стадыёны[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Чэмпіянат праводзіўся на васьмі стадыёнах.

Абу Дабі Абу Дабі Абу Дабі Шарджа
Шэйх Заед Магамэд бін Заед Аль-Наг’ян Шарджа
Умяшчальнасьць: 49 500 Умяшчальнасьць: 42 056 Умяшчальнасьць: 12 000 Умяшчальнасьць: 11 073
Шэйх Заед Магамэд бін Заед Аль-Наг’ян Шарджа
Дубай Дубай Аль-Аін Аль-Аін
Мактум бін Рашыд Аль-Мактум Аль-Мактум Газа бін Заед Халіфа бін Заед
Умяшчальнасьць: 12 000 Умяшчальнасьць: 15 000 Умяшчальнасьць: 25 965 Умяшчальнасьць: 16 000
Аль-Мактум Халіфа бін Заед

Групавы турнір[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На першым этапе чэмпіянату 24 зборныя былі падзеленыя на 6 групаў па 4 каманды. З кожнай групы ў 1/8 фіналу выйшлі па дзьве каманды. Акрамя таго, 4 лепшыя каманды зь ліку тых, хто заняў трэці радок, таксама атрымалі месца ў 1/8 фіналу.

Група A[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў ААЭ 3 1 2 0 4—2 5
Сьцяг Тайлянду Тайлянд 3 1 1 1 3—5 4
Сьцяг Бахрэйну Бахрэйн 3 1 1 1 2—2 4
Сьцяг Індыі Індыя 3 1 0 2 4—4 3

Група B[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Ярданіі Ярданія 3 2 1 0 3—0 7
Сьцяг Аўстраліі Аўстралія 3 2 0 1 6—3 6
Сьцяг Палестынскай аўтаноміі Палестына 3 0 2 1 0—3 2
Сьцяг Сырыі Сырыя 3 0 1 2 2—5 1

Група C[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Рэспублікі Карэя Рэспубліка Карэя 3 3 0 0 4—0 9
Сьцяг Кітаю Кітай 3 2 0 1 5—3 6
Сьцяг Кыргыстану Кыргыстан 3 0 1 2 4—4 1
Сьцяг Філіпінаў Філіпіны 3 0 0 3 1—7 0

Група D[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Ірану Іран 3 2 1 0 7—0 7
Сьцяг Іраку Ірак 3 2 1 0 6—2 7
Сьцяг Віетнаму Віетнам 3 1 0 2 4—5 3
Сьцяг Емэну Емэн 3 0 0 3 0—10 0

Група E[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Катару Катар 3 3 0 0 10—0 9
Сьцяг Саудаўскай Арабіі Саудаўская Арабія 3 2 0 1 6—2 6
Сьцяг Лібану Лібан 3 1 0 2 4—5 3
Сьцяг Карэйскай Народна-Дэмакратычнай Рэспублікі КНДР 3 0 0 3 1—14 0

Група F[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Г В Н П Мячы Пкт
Сьцяг Японіі Японія 3 3 0 0 6—3 9
Сьцяг Узбэкістану Узбэкістан 3 2 0 1 7—3 6
Сьцяг Аману Аман 3 1 0 2 4—4 3
Сьцяг Туркмэністану Туркмэністан 3 0 0 3 3—10 0

Плэй-оф[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал
                           
20 студзеня — Абу Дабі            
  Сьцяг Тайлянду Тайлянд   1
24 студзеня — Абу Дабі
  Сьцяг Кітаю Кітай   2  
  Сьцяг Кітаю Кітай   0
20 студзеня — Абу Дабі
    Сьцяг Ірану Іран   3  
  Сьцяг Ірану Іран   2
28 студзеня — Абу Дабі
  Сьцяг Аману Аман   0  
  Сьцяг Ірану Іран   0
20 студзеня — Дубай
    Сьцяг Японіі Японія   3  
  Сьцяг Ярданіі Ярданія   1 (2)1
24 студзеня — Абу Дабі
  Сьцяг Віетнаму Віетнам   1 (4)  
  Сьцяг Віетнаму Віетнам   0
21 студзеня — Шарджа
    Сьцяг Японіі Японія   1  
  Сьцяг Японіі Японія   1
1 лютага — Абу Дабі
  Сьцяг Саудаўскай Арабіі Саудаўская Арабія   0  
  Сьцяг Японіі Японія   1
22 студзеня — Дубай
    Сьцяг Катару Катар   3
  Сьцяг Рэспублікі Карэя Рэспубліка Карэя   22
25 студзеня — Дубай
  Сьцяг Бахрэйну Бахрэйн   1  
  Сьцяг Рэспублікі Карэя Рэспубліка Карэя   0
22 студзеня — Абу Дабі
    Сьцяг Катару Катар   1  
  Сьцяг Катару Катар   1
29 студзеня — Абу Дабі
  Сьцяг Іраку Ірак   0  
  Сьцяг Катару Катар   4
21 студзеня — Абу Дабі
    Сьцяг Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў ААЭ   0  
  Сьцяг Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў ААЭ 32
25 студзеня — Абу Дабі
  Сьцяг Кыргыстану Кыргыстан 2  
  Сьцяг Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў ААЭ   1
21 студзеня — Аль-Аін
    Сьцяг Аўстраліі Аўстралія   0  


  Сьцяг Аўстраліі Аўстралія   0 (4)1
  Сьцяг Узбэкістану Узбэкістан   0 (2)  
1 — матч скончыўся ў сэрыі пэнальці
2 — матч скончыўся ў дадатковы час

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]