Касьцёл Перамяненьня Пана (Вялікая Бераставіца)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана
Краіна Беларусь
Мястэчка Вялікая Бераставіца
Каардынаты 53°11′45.6″ пн. ш. 24°00′50.7″ у. д. / 53.196° пн. ш. 24.014083° у. д. / 53.196; 24.014083Каардынаты: 53°11′45.6″ пн. ш. 24°00′50.7″ у. д. / 53.196° пн. ш. 24.014083° у. д. / 53.196; 24.014083
Канфэсія каталіцтва
Эпархія Гарадзенская дыяцэзія 
Архітэктурны стыль нэаготыка
Аўтар праекту Іван Плотнікаў[d]
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Перамяненьня Пана на мапе Беларусі
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана на Вікісховішчы

Касьцёл Перамяненьня Пана — помнік архітэктуры пачатку XX ст. у Вялікай Бераставіцы. Знаходзіцца ў цэнтры мястэчка, на гістарычнай Гарадзенскай вуліцы[a]. Дзейнічае. Твор архітэктуры нэаготыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Будаваньне новага мураванага касьцёлу у Вялікай Бераставіцы пачалося 23 чэрвеня 1909 году і скончылася ў 1912 годзе. Фундатарам быў уладальнік маёнтку граф І. Касакоўскі.

17 чэрвеня 1965 году савецкія ўлады зачынілі касьцёл. У 1989 годзе будынак касьцёла вярнулі каталікам.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнік архітэктуры нэаготыкі. Гэта прастакутная 3-нэфавая базыліка з 5-граннай апсыдай. Галоўны фасад атрымаў дынамічную, вэртыкальна скіраваную кампазыцыю, завершаную 3-яруснай шатровай вежай-званіцай, якая на 2-м ярусе дэкаруецца накладным 2-ярусным гатычным шчытом. Вэртыкальнасьць узмацняюць прыступкавыя контрфорсы і стральчатыя праёмы. Уваход вылучаецца магутным аркавым парталам, запоўненым дзьвярамі з мастацкай акоўкай. Калярыстычны эфэкт дасягаецца спалучэньнем фактурнай «аксамітавай» муроўкі сьценаў і атынкаваных элемэнтаў архітэктурнага дэкору: лапатак, карнізаў, ліштваў, нішаў.

Унутраная прастора перакрываецца стральчатымі скляпеньнямі з гуртамі. Інтэр’ер аздабляе драўляны амбон ў вытанчаных формах готыкі. Над нартэксам кансольны балькон арганных хораў, адкрытых у нэф стральчатай аркай[1].

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сучасныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Леніна, 29

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 75.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  412Г000683