Калігула
| Калігула лац. Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus | |
 | |
| Бюст Калігулы | |
| Рымскі імпэратар | |
| Папярэднік | Тыбэрыюс |
| Наступнік | Кляўдыюс |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Імя пры нараджэньні | Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus |
| Нарадзіўся | 31 жніўня 12, Анцыё, Рымская імпэрыя) |
| Памёр | 24 студзеня 41 (28 гадоў), Рым, Рымская імпэрыя |
| Пахаваны | Рым, Італія |
| Нашчадкі | Юлія Друзільлё |
| Дынастыя | Дынастыя Юліеў-Кляўдыеў |
| Жонкі |
Юнія Кляўдыльля Лівія Арэстыльля Лольлія Паўліна Мілёнія Цэзонія |
| Бацька | Германік |
| Маці | Агрыпіна Старэйшая |
Калігула (па-лацінску: Caligula), поўнае імя: Гай Юліюс Цэзар Аўгуст Германік (па-лацінску: Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus) — старажытнарымскі імпэратар з 16 сакавіка 37 да 24 студзеня 41. Калігула паходзіў з роду Юліеў-Кляўдыеў.
Калігула нарадзіўся ў 12 годзе і быў сынам вядомага гэнэралу Германіка. Мянушка «Калігула» паходзіць ад лацінскай назвы абутку легіянэраў, у якой ён хадзіў у дзяцінстве, калі ўдзельнічаў з бацькам у вайсковых паходох.
Калігула стаў імпэратарам пасьля сьмерці Тыбэрыюса й спачатку ўзбудзіў да сабе любоў народа. Аднак хутка ён пачаў праводзіць недальнабачную палітыку, а таксама пачаў выкарыстоўваць уладу для свайго задавальненьня. Магчыма, гэта было вынікам нейкай псыхічнай хваробы. Напрыклад, са статуй багоў, якія прывезьлі з Грэцыі, Калігула загадаў зьняць галовы і паставіць замест іх свае выявы. Таксама ён меў намер зрабіць свайго каня консулам і такім чынам увесьці ў сэнат [5]. Калігула вёў вельмі распутны лад жыцьця. Ён таксама растраціў усе дзяржаўныя грошы, а потым уводзіў новыя налогі й рознымі спосабамі «выбіваў» грошы.
У 41 годзе ён быў забіты ў выніку змовы.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б в г Любкер Ф. Caligula (рас.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 236.
- ^ а б http://www.encyclopedia.com/topic/Caligula.aspx
- ^ а б http://biography.yourdictionary.com/caligula
- ^ а б https://finds.org.uk/romancoins/emperors/emperor/id/2
- ^ Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Caligula 55; Cassius Dio, Roman History, LIX.14
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Калігула — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў