Замаскварэцкая лінія
| Замаскварэцкая лінія | |
|---|---|
| Маскоўскі мэтрапалітэн | |
| Пачатак працы | 11 верасьня 1938 |
| Даўжыня, км | 42,8 |
| Колькасьць станцыяў | 23 |
| Вагонаў у складзе | 8 |
| Завантажаныя станцыі | Рачны вакзал |
| Наземныя часткі | Няма |
| Электрадэпо | Сокал, Замаскварэцкае |
«Замаскварэцкая лінія» (па-расейску: Замоскворе́цкая ли́ния) (да 1990 году — «Горкаўская-Замаскварэцкая», таксама вядомая як «зялёная лінія») — храналягічна трэцяя лінія Маскоўскага мэтро. Зьвязвае цераз цэнтар раёны, што ляжаць побач зь Ленінградзкай шашой, з Каломенскім, Царыцына й буйным жылым масівам Арэхава-Барысава на поўдні Масквы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лінія спачатку была пабудаваная як частка другой чаргі разьвіцьця мэтрапалітэну, першая частка адкрытая ў 1938 годзе ад станцыі «Сокал» да «Плошчы Сьвердлава» (цяпер — Тэатральная). Лінія разгрузіла Ленінградзкі праспэкт і вуліцу Горкага (цяпер Цьвярская), злучыўны таксама цэнтральны аэравакзал і Беларускі чыгуначны вакзал. Другая чарга лініі (працяг на поўдзень) пачала будавацца незадоўга да пачатку Вялікае Айчыннае вайны. Будаўніцтва было перарванае толькі ўвосень 1941 году, калі фашысцкія войскі падыйшлі да Масквы. Аднак ужо ў траўні 1942 году працы аднавіліся, і 1 студзеня 1943 году прайшло адкрыцьцё ўчастку (першапачаткова без станцяў «Новакузьнецкая» й «Павялецкая», якія былі адкрытыя пазьней ужо ў складзе дзейснай лініі). Трасіроўка праклала шлях уздоўж Чырвонае плошчы й пад Масква-ракой у Замаскварэчча, цераз Павялецкі вакзал і дайшла да станцыі «Завод імя Сталіна» (цяпер — Аўтазаводзкая) побач з аднайменным буйным аўтамабільным прадпрыемствам Масквы.
Сучаснасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Цяпер даўжыня лініі складае 42,8 км, на ёй разьмешчаная 23 станцыі. Сярэдні час паездкі па лініі 60 хвілін. Сярэдняя хуткасьць руху цягнікоў — 42 км/г. Амаль уся лінія разьмешчаная пад зямлёй (за выключэньнем перагону паміж станцыямі «Аўтазаводзкая» і «Каломенская»), дзе лінія выходзіць на паверхню і праз мэтрамост перасякае Маскву-раку.
Пасьля адкрыцьця станцыі Хоўрына напрыканцы 2017 году, «зялёная» лінія стала другой паводле працягласьці ў Маскоўскім мэтрапалітэне.
Перспэктывы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Напрыканцы 2017 году адчынілася станцыя «Хоўрына», якая стала канцавой на поўначы лініі. У канцы 2018 — пачатку 2019 году заплянаванае адкрыцьцё прамежкавай станцыі «Беламорская» на дзеючым перагоне між станцыямі «Рачны вакзал» ды «Хоўрына».
Раней разглядалася таксама магчымасьць працягваньня лініі ў Хімкі, аднак у далейшым ад яе адмовіліся, каб пазьбегнуць празьмернай перагрузкі лініі.
