Пачаў палітычную кар’еру ў шэрагах пужадыстаў, стаў самым маладым чальцом парлямэнта ў 1956 годзе. Лідэр Нацыянальнага фронту з моманту яго заснаваньня ў 1972 па студзень 2011. Удзельнічаў у прэзыдэнцкіх выбарах 1974, 1988, 1995 годзе. У 2002 годзе выйшаў у другі тур прэзыдэнцкіх выбараў, атрымаўшы 16,86% галасоў у першым туры і 17,8% у другім. На выбарах 2007 году набраў 10,44% (чацьвёртае месца). Асноўныя палажэньні яго праграмы — гэта памяншэньне іміграцыі і спыненьне эўраінтэграцыі Францыі. Адмова ад эўраінтэграцыі і скарачэньне колькасьці імігрантаў былы лідэр Нацыянальнага фронту называе «аднаўленьнем межаў Францыі».
З 2011 году партыю Нацыяльны фронт узначальвае яго дачка Марын Ле Пэн.
Жан-Мары Лё Пэн — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
