Жаночая зборная Сэрбіі па валейболе
| Жаночая зборная Сэрбіі па валейболе | |||
 | |||
| Фэдэрацыя | Валейбольная фэдэрацыя Сэрбіі | ||
|---|---|---|---|
| Канфэдэрацыя | Эўрапейская канфэдэрацыя валейболу | ||
| Рэйтынг МФВ | 10 | ||
| Колеры | сіні, белы, чырвоны | ||
| Форма | |||
| |||
| Апошняе абнаўленьне | 30 жніўня 2024 году | ||
Жаночая зборная Сэрбіі па валейболе — нацыянальная каманда, якая прадстаўляе Сэрбію на міжнародных валейбольных турнірах. Кіруецца валейбольнай фэдэрацыяй Сэрбіі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сэрбская зборная паўстала ў 2006 году, бо да гэтага сэрбскія валейбаслісткі здаўна выступалі ў складах зборнай Югаславіі і зборнай Сэрбіі і Чарнагорыі. Першым афіцыйным міжнародным стартам у гісторыі зборнай стаў адборачны турнір Сусьветнага Гран-пры 2008 году, які ладзіўся ў Анкары, дзе сэрбкі занялі 4-е месца. Менш чым праз два тыдні каманда Зорана Тэрзіча ў Бэльгіі згуляла свой першы матч фінальнага турніру чэмпіянату Эўропы. Зьведаўшы паразу ў першай сустрэчы ад зборнай Славаччыны, сэрбскія спартоўкі на першым групавым этапе здабылі цяжкія перамогі над зборнымі Нідэрляндаў і Бэльгіі, а на другім этапе саступілі толькі зборнай Польшчы, пры гэтым перамогшы зборныя Баўгарыі і Чэхіі. Лёсаваньне зноў зьвяло зборныя Сэрбіі і Польшчы ў паўфінале і на гэты раз падапечныя Тэрзіча ўзялі пераканаўчы рэванш у пераможцаў дзьвюх папярэдніх эўрапейскіх пяршынстваў. У фінальным матчы сэрбкі саступілі зборнай Італіі ў трох партыях. Дзьве гульчыхі сэрбскай каманды былі ўзнагароджаныя індывідуальнымі прызамі, то бок Мая Огненавіч была прызнаная найлепшай сувязной, а Ёвана Бракачавіч была названая найлепшай падавальніцай.
На чэмпіянаце Эўропы 2009 году ў Польшчы, гэтак жа як і на чэмпіянаце сьвету 2010 году ў Японіі, сэрбскія валейбалісткі вельмі ўпэўнена гулялі ў матчах першага этапу, але на другім, які вызначае ўдзельнікаў плэй-оф, рэзка іхныя вынікі пагаршаліся. У 2011 годзе зборная Сэрбіі ў дэбютным для сябе турніры Гран-пры заняла трэці радок ды ў тым жа сэзоне сэрбскім валейбалісткам скарылася вяршыня чэмпіянату Эўропы 2011 году. У Бялградзе, дзе былі згуляныя вырашальныя матчы турніру, каманда Зорана Тэрзіча прадэманстравала ня толькі майстэрства, але і моцны характар, выйграўшы паўфінальны матч у турчанак, саступаючы зь лікам 1:5 на тай-брэйку, і зламаўшы хаду фіналу зь немкамі, у якім суперніцы вялі зь лікам 2:1 у партыях і 6:0 у чацьвертым сэце. Індывідуальнымі прызамі былі ўзнагароджаны Мая Огненавіч і Сузана Чэбіч, а Ёвана Бракачавіч прызнана ўганараваная тытулам найкаштоўнейнай гульчыхі чэмпіянату.
Некалькі гадоў прадстаўніцы Сэрбіі ня мелі вялікіх посьпехаў, але ў 2015 годзе здабылі бронзавыя мэдалі на Эўрапейскіх гульнях ды на чэмпіянаце Эўропы. У жніўні 2016 году зборная ўпершыню ў сваёй гісторыі стала прызэрам Алімпійскіх гульняў. У Рыю-дэ-Жанэйру балканская каманда фінішавала трэцяй у сваёй групе, а ў чвэрцьфінале ў трох партыях выгуляла зборную Расеі. У паўфінале сэрбкі здабылі цяжкую перамогу ў зборнай ЗША, а ў вырашальным матчы, узяўшы першую партыю, зазналі паразу ад зборнай Кітаю. У 2017 і 2019 гадах каманда Зорана Тэрзіча здабыла золата чэмпіянатаў Эўропы, не прайграўшы аніводнага матчу. У 2018 годзе каманда стала чэмпіёнам сьвету. Ува усіх памянёных турнірах найлепшай гульчыхай была прызнаная дыяганальная нападніца Тыяна Бошкавіч. На летніх Алімпійскіх гульнях 2020 году ў Токіё каманда здабыла бронзу, пасьля чаго з пасады галоўнага трэнэра сышоў Тэрзіч. У кастрычніку 2022 году, ачоленая італьянскім трэнэрам Даніеле Сантарэльлі, зборная Сэрбіі абараніла тытул чэмпіёнак сьвету, абгуляўшы ў фінале зборную Бразыліі зь лікам 3:0.