Жак-Люі Давід
| Жак-Люі Давід | |
 Давід. Аўтапартрэт (1794) | |
| Нарадзіўся: |
30 жніўня 1748[1][2][3][4][5][6][6] Парыж |
|---|---|
| Памёр: |
29 сьнежня 1825[1][2][3][4][5][6][6] (77 гадоў) Брусэль (аглямэрацыя) |
Жак-Люі Даві́д (па-француску: Jacques-Louis David; 30 жніўня 1748, Парыж — 29 сьнежня 1825, Брусэль) — францускі мастак, заснавальнік францускага нэаклясыцызму.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1775—1780 гадах навучаўся ў Францускай акадэміі ў Рыме, дзе вывучаў антычнае мастацтва і творчасьць майстроў эпохі Адраджэньня. У 1783 абраны чальцамі Акадэміі жывапісу.
Актыўна ўдзельнічаў у рэвалюцыйным руху, у 1792 годзе абраны дэпутатам Нацыянальнага канвэнту, галасаваў за сьмерць караля Людовіка XVI. Далучыўся да радыкальна-экстрэмісцкага крыла рэвалюцыянэраў на чале з Маратам і Рабэсп’ерам. Зьяўляўся чальцом Камітэту грамадзкай бясьпекі, у якасьці якога падпісваў загады аб арышце «ворагаў рэвалюцыі». У 1794 годзе пасьля тэрмідарыянскага перавароту заключаны ў турму за рэвалюцыйныя погляды.
У 1797 годзе стаў сьведкам урачыстага ўезду ў Парыж Напалеона, і з тых часоў становіцца яго палкім прыхільнікам.
Пасьля паразы Банапарта пры Ватэрлёо (1815) бяжыць у Швайцарыю, затым пераехаў у Брусэль, дзе пражыў да канца жыцьця. Пахаваны на могілках сьвятой Гудулы ў Брусэлі.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Жак-Люі Давід — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|
|
|---|
