Езярышча (возера)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Возера
Езярышча
Краіна Беларусь
Плошча 15,39 км²
Максымальная глыбіня 11,5 м
Найбольшая даўжыня 8,87 км
Найбольшая шырыня 3,2 км
Даўжыня берагавой лініі 32,8 км
Каардынаты 55°51′ пн. ш. 30°03′ у. д. / 55.85° пн. ш. 30.05° у. д. / 55.85; 30.05Каардынаты: 55°51′ пн. ш. 30°03′ у. д. / 55.85° пн. ш. 30.05° у. д. / 55.85; 30.05
Езярышча на мапе Беларусі
Езярышча
Езярышча
Езярышча
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Езяры́шча — возера ў Беларусі, у басэйне ракі Обалі. Знаходзіцца ў Гарадоцкім раёне Віцебскай вобласьці. Паўночным берагам возера праходзіць дзяржаўная граніца з Расеяй. Плошча паверхні возера 15,39 км². Даўжыня 8,87 км, найбольшая шырыня 3,2 км, найбольшая глыбіня дасягае 11,5 м, сярэдняя складае 4,4 м. Даўжыня берагавой лініі 32,8 км.

На заходнім беразе возера стаіць мястэчка Езярышча.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Катлавіна возера выцягнутая ў кірунку з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход і мае складаную форму. Вышыня схілаў катлавіны дасягае 25 мэтраў у паўночнай і паўночна-заходняй частцы, астатнія паніжаюцца да 5 мэтраў. Берагавая лінія зьвілістая. Берагі на большай частцы зьліваюцца з схіламі катлавіны, на поўначы й паўночным захадзе высокія і абрывістыя. У паўднёвай частцы берагі нізкія, месцамі пераходзяці у абалону шырынёй да 50 м. Дно возера няроўнае, чаргуюцца ўпадзіны і мелі. Да глыбіні 4—6 мэтраў дно пясковае, глыбей — высланае крэменязёмістым сапрапелем.

Мае 20 астравоў. У возера ўпадаюць 8 ручаёў, рэкі Агнеш, Дубаўка, Трызубка, выцякае рака Обаль.

Флёра і фаўна[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Надводная расьліннасьць пашыраецца на адлегласьці 10—120 мэтраў ад берага возера (пераважаюць трысьнёг і чарот). Агульная плошча зарастаньня складае 10—12 %). Заліў, зь якога выцякае рака Обаль зарастае ўрэчнікам.

Уваходзіць у склад арніталягічнага заказьніка Езярышчанскі. Гняздуецца больш за 60 відаў птушак.

У возеры водзяцца лешч, судак, шчупак, акунь, плотка, язь, гусьцяра, краснапёрка, лінь, верхаводка, карась; ёсьць вугор[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 2: Гатня ― Катынь / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. С. 263.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 2: Гатня ― Катынь / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. — 520 с.
  • Витебская область. Природа, туризм, спорт, отдых / под общ. ред. Л. Л. Прокофьевой. — Витебск, 2005. — С. 201.
  • Федотов В. Озеро Езерище // Паляўнічы і рыбалоў. № 7, 4-17 красавіка 2002. С. 7.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]