Віктар Ганчароў
Віктар Ганчароў | |
| Дата нараджэньня | 14 сакавіка 1939 (85 гадоў) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Сакалоўка, Мацьвеева-Курганскі раён, Растоўская вобласьць, Расейская СФСР, Савецкі Саюз |
| Месца вучобы | Варонескі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1962) |
| Занятак | навуковец, прафэсар унівэрсытэту |
| Навуковая сфэра | лазэрная фізыка |
| Месца працы | Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт |
| Навуковая ступень | доктар навук (1994) |
| Узнагароды | Дзяржаўная прэмія Беларусі (1992) |
Віктар Канстанцінавіч Ганчароў (нар. 1939, Сакалоўка, Мацьвеева-Курганскі раён, Растоўская вобласьць, цяпер Цэнтральная фэдэральная акруга, Расея) — беларускі радыёфізык.
Аўтар навуковых працаў у галіне фізыкі плязма-дынамічных працэсаў пры лазэрным плязьменным узьдзеяньні на мэталы і кампазыцыйныя матэрыялы. Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1992). Доктар фізыка-матэматычных навук (1994) і прафэсар фізыкі (2006)[1].
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1941 годзе пераехаў з маці ў Новую Чыглу Талаўскага раёну (Варонеская вобласьць, Расейская СФСР). У 1962 годзе скончыў Варонескі дзяржаўны ўнівэрсытэт паводле спэцыяльнасьці «радыёфізыка і электроніка»[2]. У 1962—1965 гадох працаваў інжынэрам-канструктарам Спэцыяльнага канструктарска-тэхналягічнага бюро «Менскага прыборабудаўнічага заводу» (Беларуская ССР). У 1965 годзе працаўладкаваўся ў Інстытут фізыкі Акадэміі навук Беларускай ССР. У 1973 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Ўзьдзеяньне лазэрнага выпраменьваньня на паглынальныя матэрыялы, як крыніца рухомай нізкатэмпэратурнай плязмы». У 1979 годзе заняў пасаду загадніка лябараторыі лазэрнай плязмадынамікі Навукова-дасьледчага інстытуту дастасоўных фізычных праблемаў Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[1].
У 1993 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму «Ўзьдзеяньне лазэрнага выпраменьваньня з мэталамі ў рэжыме ўтварэнья эразійнай плязмы з кандэнсаванай дыспэрснай фазай». Напісаў 288 навуковых артыкулаў. Пад ягоным кіраўніцтвам абаранілі 8 кандыдацкіх дысэртацыяў. Кіраваў заданьнямі 8 Дзяржаўных навукова-тэхнічных праграмаў: «Высокаэнэргетычныя, ядзерныя і радыяцыйныя тэхналёгіі», «Фатоніка» і «Плёнка», «Кагерэнтнасьць» і «Аптатэх-1», «Мэханіка, тэхнічная дыягностыка і мэталюргія», «Функцыянальныя матэрыялы» і «Канвэргенцыя»[3].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Даты, падзеі, людзі // Зьвязда : газэта. — 14 сакавіка 2014. — № 47 (27657). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
- ^ Ганчароў Віктар Канстанцінавіч // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1997. — Т. 5. — С. 33. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0090-0
- ^ Ганчароў Віктар Канстанцінавіч (рас.) // Інстытут дастасоўных фізычных праблемаў імя Антона Сеўчанкі, 2022 г. Праверана 20 кастрычніка 2022 г.
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |