Вольт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Вольт (пазначэньне: В, V) — адзінка вымярэньня напругі ў сыстэме СІ.

Вольт роўны напрузе, выкліканай у электрычным ланцугу сталым токам сілай 1 ампэр пры магутнасьці 1 ват.

Адзінка атрымала сваю назву ў гонар італійскага фізыка і фізыёляга Алесандра Вольты.

1 В = 1/300 адз. патэнцыялу СГСЭ

Азначэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вольт вызначаны як розьніца патэнцыялаў на канцах правадніка, які расьсейвае магутнасьць у адзін ват пры сіле току праз гэты праваднік у адзін ампэр. Т.ч., грунтуючыся на адзінках СІ, атрымаем м² · кг · с−3 · A−1, што эквівалентна джоўлю энэргіі на кулён электрычнага зараду, J/C.

Азначэньне на аснове эфэкту Джозэўсана[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 1990 году Вольт стандартызаваны пасрэдніцтвам вымярэньня з выкарыстаньнем эфэкту Джозэўсана, пры якім ужываецца ў якасьці прывязкі да эталёну канстанта Джозэўсана, зафіксаваная 18-ай Генэральнай канфэрэнцыяй па вагам і вымярэньням як:

K{J-90} = 0.4835979 GHz/µV.

Кратныя і дзельныя адзінкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзясятковыя кратныя і дзельныя адзінкі напругі ўтвараюцца з дапамогай стандартных прыставак СІ.

Кратныя Дзельныя
велічыня назва пазначэньне велічыня назва пазначэньне
101 В дэкавольт даВ daV 10-1 В дэцывольт дВ dV
102 В гэктавольт гВ hV 10-2 В сантывольт сВ cV
103 В кілявольт кВ kV 10-3 В мілівольт мВ mV
106 В мэгавольт МВ MV 10-6 В мікравольт мкВ µV
109 В гігавольт ГВ GV 10-9 В нанавольт нВ nV
1012 В тэравольт ТВ TV 10-12 В пікавольт пВ pV
1015 В пэтавольт ПВ PV 10-15 В фэмтавольт фВ fV
1018 В экзавольт ЭВ EV 10-18 В аттавольт аВ aV
1021 В зэтавольт ЗВ ZV 10-21 В зэптавольт зВ zV
1024 В ётавольт ІВ YV 10-24 В ёктавольт іВ yV