Алесандра Вольта
Алесандра Вольта | |
| па-італьянску: Alessandro Volta | |
 | |
| Дата нараджэньня | 18 лютага 1745[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][9] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Кома |
| Дата сьмерці | 5 сакавіка 1827[1][3][4][5][6][7][8][9][10][11][9][9] (82 гады) |
| Месца сьмерці | Кома |
| Месца пахаваньня | tomb of Alessandro Volta[d] |
| Грамадзянства | Мілянскае герцагства Мілянскае герцагства Мілянскае герцагства[d] Мілянскае герцагства[d] |
| Месца вучобы | Калегія ордэну езуітаў |
| Занятак | фізык, вынаходнік, прафэсар і хімік |
| Навуковая сфэра | фізыка, хімія, фізыялёгія |
| Месца працы | Павійскі ўнівэрсытэт |
| Вядомы як | вынаходнік |
| Узнагароды | Мэдаль Коплі, Ордэн Жалезнай Кароны, Ордэн Ганаровага легіёну |
Алеса́ндра Джузэ́пэ Анто́ніё Анастасі́ё Джэраля́ма Умбэ́рта Во́льта (па-італьянску: Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Gerolamo Umberto Volta; 18 лютага 1745, Кома, Мілянскае герцагства, Італія — 5 сакавіка 1827, Кома, Каралеўства Італія) — італьянскі фізык, хімік, фізыёляг і вынаходнік, адзін з заснавальнікаў вучэньня аб электрычнасьці; граф (1801). Чалец Нідэрляндзкай каралеўскай акадэміі навук, чалец Прускай акадэміі навук, замежны чалец Лёнданскага каралеўскага таварыства. Прафэсар Павійскага унівэрсытэта.
Вольта ўпершыню зьмясьціў пласьціны з цынку і медзі ў кісьлю, каб атрымаць бесьперапынны электрычны ток, стварыўшы першую ў сьвеце хімічную крыніцу току («Вольтаў слуп»). Імем Вольта названа адзінка вымярэньня электрычнага напружаньня — вольт.
У 1800 годзе пабудаваў хімічную батарэю: стала магчымым атрымліваць электрычнасьць з дапамогай хімічных рэакцыяў.
Астэроід «8208 Вольта» носіць яго імя.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Вольта, Алессандро» // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — г. СПб., 1890—1907 гг. (рас.)
- «Вольта Алессандро» // Большая советская энциклопедия (3-е издание) (рас.)
- Храмов Ю. А., «Вольта Алессандро» // Физики: Биографический справочник / Под ред. А. И. Ахиезера. — Изд. 2-е, испр. и дополн. — г. Москва: изд. «Наука», 1983 г. — С. 67. — 400 с (рас.)
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Алесандра Вольта — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- ^ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ Léonore database — ministère de la Culture.
- ^ а б Comité des travaux historiques et scientifiques — 1834.
- ^ а б SNAC — 2010.
- ^ а б KNAW Past Members
- ^ а б Энцыкляпэдыя Бракгаўза
- ^ а б Dr. Constant v. Wurzbach Volta, Alexander Graf // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 51. — S. 280.
- ^ а б Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
- ^ а б в г д Турынская акадэмія навук — 1757.
- ^ а б Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — Leksikografski zavod Miroslav Krleža, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
- ^ а б Bibliothèque interuniversitaire de Santé — 2011.
- Нарадзіліся 18 лютага
- Нарадзіліся ў 1745 годзе
- Памерлі 5 сакавіка
- Памерлі ў 1827 годзе
- Італьянскія фізыкі
- Італьянскія хімікі
- Навукоўцы
- Электратэхнікі
- Італьянскія вынаходнікі
- Выкладчыкі Павійскага ўнівэрсытэту
- Чальцы Нідэрляндзкай каралеўскай акадэміі навук
- Чальцы Прускай акадэміі навук
- Чальцы Лёнданскага каралеўскага таварыства
- Узнагароджаныя мэдалём Коплі
- Вучоныя, у гонар якіх названы фізычныя адзінкі вымярэньня
- Асобы на банкнотах
- Кавалеры ордэна Ганаровага легіёну
- Лацінскія пісьменьнікі
- Графы
- Чальцы Турынскай акадэміі навук