Велікадолецкі сельсавет

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Велікадо́лецкі сельсавет[a]адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ўшацкага раёну Віцебскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Вялікія Дольцы.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Ўшацкага раёну Полацкай акругі (да 26 ліпеня 1930 году, з чэрвеня 1935 году — Лепельскай, з 15 студзеня 1938 году — Віцебскай вобласьці, з 20 верасьня 1944 году — Полацкай, з 8 студзеня 1954 году — Віцебскай). 25 сьнежня 1962 году раён скасаваны. 30 ліпеня 1966 году сельсавет перададзены адноўленаму Ўшацкаму раёну.

29 сьнежня 2009 году ліквідаваныя вёскі Есяновікі і Зарубаўшчына[1].

Населеныя пункты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1 студзеня 1947 году — 18[2]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Састарэлая назва — Вялікадо́лецкі сельсавет.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ «Об упразднении населенных пунктов Есеновики и Зарубовщина Ушачского района». Решение Ушачского районного Совета депутатов от 29 декабря 2009 г. № 143(недаступная спасылка) (рас.)
  2. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 239

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 224
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 124
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник / сост. О. А. Кудряшова [и др.]; под общ. ред. В. Л. Носевича. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 173 с. ISBN 978-985-6733-65-2. С. 94
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын. — 616 с. — ISBN 985-11-0276-8 С. 19