Ігар Гермянчук

	Ігар Гермянчук
Дэпутат ВС Беларусі 12-га скліканьня
	15 траўня 1990 — 9 студзеня 1996
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	1 студзеня 1961; Стракавічы, Шацілавіцкі раён
Памёр:	29 красавіка 2002 (41 год); Менск, Беларусь
Партыя:	Партыя БНФ
Адукацыя:	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d];

Ігар Гермянчук (1 студзеня 1961, вёска Стракавічы Шацілавіцкага раёну — 29 красавіка 2002, Менск) — беларускі журналіст і грамадзкі дзяяч, дэпутат Вярхоўнага Савету БССР 12-га скліканьня, былы рэдактар забароненай газэты «Свабода», заснавальнік часопісу «Кур’ер».

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Стракавічы Шацілавіцкага раёну Гомельскай вобласьці, навучаўся ў сярэдняй школе-інтэрнаце г. Шацілавічы. Скончыў факультэт журналістыкі БДУ. Адзін з актыўных удзельнікаў незалежніцкага руху, удзельнік «Майстроўні», сябра партыі БНФ. У 1990 годзе ў 29-гадовым узросьце Гермянчук стаў адным з самых маладых дэпутатаў Вярхоўнага Савету БССР. 11 красавіка 1995 году Ігар Гермянчук разам зь іншымі дэпутатамі ад Апазыцыі БНФ абвясьціў галадоўку пратэсту супраць ініцыяванага Лукашэнкам рэфэрэндуму пра дзяржаўную мову і сымболіку. У ноч на 12 красавіка 1995 году дэпутаты былі выкінутыя з залі паседжаньняў і жорстка зьбітыя АМАПам і спэцназам.

У 30-гадовым узросьце Ігар Гермянчук узначаліў газэту «Свабода», якая пры ім зрабілася найбуйнейшым і найпапулярнейшым апазыцыйным выданьнем краіны. За антыпрэзыдэнцкія публікацыі пракуратура чатыры разы заводзіла на Ігара Герменчука крымінальныя справы. Напрыканцы 1997 году газэта «Свабода» была забароненая, але ўжо ў студзені 1998 Ігар Гермянчук здолеў адрадзіць яе пад назвай «Навіны».

Заснавальнік і рэдактар часапісу «Кур’ер».

Памёр ад раку ў 2002 годзе. Пахаваны на менскіх Усходніх могілках^[1].

Крыніцы

^ Ігар Гермянчук(недаступная спасылка). Старонкі 524—525 // Уладзімер Арлоў. Імёны Свабоды. (Бібліятэка Свабоды. XXI стагодзьдзе) — Радыё Свабодная Эўропа/ Радыё Свабода, 2007. — 576 с.: іл. ISBN 978-0-929849-14-0

Вонкавыя спасылкі

Вайсковыя лісты. Памяці Ігара Герменчука (Сяргей Дубавец успамінае пра Герменчука)
Мова як апошняя ахвяра дэмакратыі (Ігар Гермянчук расказвае пра праблему мовы ў часапісе «Кур’ер»)
Сябры і калегі ўспамінаюць пра Ігара Герменчука(недаступная спасылка)

[1] Ігар Гермянчук(недаступная спасылка). Старонкі 524—525 // Уладзімер Арлоў. Імёны Свабоды. (Бібліятэка Свабоды. XXI стагодзьдзе) — Радыё Свабодная Эўропа/ Радыё Свабода, 2007. — 576 с.: іл. ISBN 978-0-929849-14-0

[1]