Іван Пулюй

Іван Пулюй
па-ўкраінску: Іван Павлович Пулюй
Дата нараджэньня	2 лютага 1845(1845-02-02)
Месца нараджэньня	Грымайлаў, Цярнопальская акруга[d], Каралеўства Галіцыі і Лядамэрыі[d], Аўстрыйская імпэрыя
Дата сьмерці	31 студзеня 1918(1918-01-31) (72 гады)
Месца сьмерці	Сьміхаў[d], Каралеўства Багеміі[d], Аўстра-Вугоршчына
Месца пахаваньня	Малвазінкі[d]
Месца вучобы	Венскі ўнівэрсытэт Страсбурскі ўнівэрсытэт[d] Барбарэум[d]
Занятак	фізык, мовазнавец, перакладнік, вынаходнік, прафэсар унівэрсытэту, перакладнік Бібліі, пісьменьнік, электратэхнік, мэцэнат
Навуковая сфэра	фізыка, электратэхніка і мэцэнацтва[d]
Месца працы	Венскі ўнівэрсытэт Чэскі тэхнічны ўнівэрсытэт
Сябра ў	Навуковае таварыства імя Шаўчэнкі[d]
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кунт[d] і Віктар фон Ланг[d]
Іван Пулюй у Вікісховішчы

Іван Пулюй (па-ўкраінску: Іва́н Пулю́й, па-нямецку: Johann Puluj; 2 лютага 1845 — 31 студзеня 1918) — украінскі і аўстра-вугорскі фізык і электратэхнік, вынаходнік, арганізатар навукі, публіцыст, перакладчык Бібліі на ўкраінскую мову, грамадзкі дзеяч. Прафэсар і рэктар Нямецкай вышэйшай тэхнічнай школы ў Празе, Дзяржаўны дарадца па электратэхніцы Чэхіі і Маравіі. Сапраўдны чалец Навуковага таварыства імя Шаўчэнкі, ганаровы сябра Венскага электратэхнічнага таварыства. Раньні распрацоўшчык выкарыстаньня рэнтгенаўскага выпраменьваньня для мэдыцынскай візуалізацыі. Яго ўклад быў у значнай ступені недаацэненым да канца 20 стагодзьдзя.