Часьціна мовы
Часьці́на мовы — гэта няжорсткае мноства самастойных словаў, валодаючых пучком агульных граматычных — марфалягічных і сынтаксічных — якасьцяў, якія адлюстроўваюць агульнасьць іх сэмантыкі [1]. Гл. назоўнік, прыметнік, лічэбнік і інш.
Часьціцы мовы дзеляцца на:
- самастойныя (назоўнік, прыметнік, лічэбнік, займеньнік, дзеяслоў, прыслоўе)
- службовыя (прыназоўнік, злучнік, часьціцы)
- выклічнік
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Супрун 1988. С. 3.
Лтаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Супрун А. Е. Эволюция системы частей речи в славянских языках: X Международный съезд славистов: Доклады.. — Мн.: Университетское, 1988. — 48 с.
 |
Гэта — накід артыкула па лінгвістыцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |