Лявон Грышук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
дапаўненьне
Радок 25: Радок 25:


Служыў у савецкім войску. У 1986 року як вайсковаабавязаны браў удзел у ліквідацыі наступстваў [[Чарнобыльская катастрофа|аварыі на Чарнобыльскай АЭС]]<ref name="крыніца">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 30 красавіка 2020| url = https://bchd.info/14990-likvidatar-lyavon-gryshuk-bog-pakinuu-myane-u-zhyvyh-kab-ya-svedchyu.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Ліквідатар Лявон Грышук: Бог пакінуў мяне ў жывых, каб я сьведчыў| фармат = | назва праекту = | выдавец = Крыніца.інфо| дата доступу = 2 жніўня 2020 | мова = | камэнтар = }}</ref>. Узнагароджаны Ганаровай граматай і мэдалём за працу на даху рэактара. Атрымаў інваліднасьць III групы.
Служыў у савецкім войску. У 1986 року як вайсковаабавязаны браў удзел у ліквідацыі наступстваў [[Чарнобыльская катастрофа|аварыі на Чарнобыльскай АЭС]]<ref name="крыніца">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 30 красавіка 2020| url = https://bchd.info/14990-likvidatar-lyavon-gryshuk-bog-pakinuu-myane-u-zhyvyh-kab-ya-svedchyu.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Ліквідатар Лявон Грышук: Бог пакінуў мяне ў жывых, каб я сьведчыў| фармат = | назва праекту = | выдавец = Крыніца.інфо| дата доступу = 2 жніўня 2020 | мова = | камэнтар = }}</ref>. Узнагароджаны Ганаровай граматай і мэдалём за працу на даху рэактара. Атрымаў інваліднасьць III групы.

Удзельнічаў у мастацкіх выставах з 1990 року. Сябра [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюзу мастакоў]] з 2005 року.


У 1995 року стаў вернікам пратэстанцкай царквы «Ласка Божая». Апошнія гады зьяўляўся парафіянінам менскай царквы «[[Ян Прадвесьнік (царква)|Ян Прадвесьнік]]»<ref name="крыніца" />.
У 1995 року стаў вернікам пратэстанцкай царквы «Ласка Божая». Апошнія гады зьяўляўся парафіянінам менскай царквы «[[Ян Прадвесьнік (царква)|Ян Прадвесьнік]]»<ref name="крыніца" />.


У ліпені 2020 року захварэў на [[Каранавірусная інфэкцыя (2019)|каранавірусную інфэкцыю]]. Быў падключаны да апарату штучнай вэнтыляцыі лёгкіх, апошнія дні — у штучнай коме. Памёр 2 жніўня, пахаваны 4 жніўня на [[Чыжоўскія могілкі (Менск)|Чыжоўскіх могілках]] Менску<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 4 жніўня 2020| url = https://www.svaboda.org/a/30765202.html| копія = | дата копіі = | загаловак = 4 жніўня пахаваюць памерлага ад каранавірусу мастака, ліквідатара аварыі на ЧАЭС Лявона Грышука| фармат = | назва праекту = Культура| выдавец = [[Радыё «Свабода»]]| дата доступу = 5 жніўня 2020 | мова = | камэнтар = }}</ref>.
Працаваў у галіне станковага жывапісу і графікі. Выстаўляўля ў Беларусі, Нямеччыне, Польшчы, Расеі. Творы захоўваюцца ў прыватных зборах у Беларусі, ЗША, Ізраілі, Ірляндыі, Нямеччыны, Польшчы, дзяржаваў СНД.

== Творчасьць ==
Удзельнічаў у мастацкіх выставах з 1990 року. Сябра [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюзу мастакоў]] з 2005 року.

Працаваў у галіне [[Станковы жывапіс|станковага жывапісу]] і [[Графіка|графікі]]. Выстаўляўся ў Беларусі, Нямеччыне, Польшчы, Расеі. Творы захоўваюцца ў прыватных зборах у Беларусі, ЗША, Ізраілі, Ірляндыі, Нямеччыны, Польшчы, дзяржаваў СНД.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 10:16, 5 жніўня 2020

Лявон Грышук
Дата нараджэньня 2 траўня 1951
Месца нараджэньня Глінкі, Узьдзенскі раён Менскай вобласьці
Дата сьмерці 2 жніўня 2020 (69 гадоў)
Месца сьмерці Менск
Прычына сьмерці Ковід-19[1]
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак маляр
Жанры станковы жывапіс[d] і графіка[d]

Ляво́н Грышу́к (2 траўня 1951, в. Глінкі[2] Узьдзенскага раёну Менскай вобласьці, БССР — 2 жніўня 2020, Менск, Беларусь[3]) — беларускі маляр, ліквідатар аварыі на Чарнобыльскай АЭС.

Жыцьцяпіс

Навучаўся ў дзіцячай мастацкай студыі С. Каткова (1957—1963), Рэспубліканскай школе па выяўленчым мастацтве №1 (1960—1963). Скончыў Менскую мастацкую вучэльню імя А. Глебава (1976).

Служыў у савецкім войску. У 1986 року як вайсковаабавязаны браў удзел у ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС[4]. Узнагароджаны Ганаровай граматай і мэдалём за працу на даху рэактара. Атрымаў інваліднасьць III групы.

У 1995 року стаў вернікам пратэстанцкай царквы «Ласка Божая». Апошнія гады зьяўляўся парафіянінам менскай царквы «Ян Прадвесьнік»[4].

У ліпені 2020 року захварэў на каранавірусную інфэкцыю. Быў падключаны да апарату штучнай вэнтыляцыі лёгкіх, апошнія дні — у штучнай коме. Памёр 2 жніўня, пахаваны 4 жніўня на Чыжоўскіх могілках Менску[5].

Творчасьць

Удзельнічаў у мастацкіх выставах з 1990 року. Сябра Беларускага саюзу мастакоў з 2005 року.

Працаваў у галіне станковага жывапісу і графікі. Выстаўляўся ў Беларусі, Нямеччыне, Польшчы, Расеі. Творы захоўваюцца ў прыватных зборах у Беларусі, ЗША, Ізраілі, Ірляндыі, Нямеччыны, Польшчы, дзяржаваў СНД.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі