Андрэй Бембель: розьніца паміж вэрсіямі

Андрэй Бембель
	Андрэй Бембель
Дата нараджэньня	30 кастрычніка 1905
Месца нараджэньня	Вяліж, Віцебская губэрня
Дата сьмерці	13 кастрычніка 1986
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Адукацыя	Ленінградзкі мастацкі інстытут
Месца вучобы	Вяліская мужчынская гімназія[d]; Вяліская мастацкая школа[d]; Віцебская народная мастацкая вучэльня[d] (1927); Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна[d] (1931);
Занятак	мастак
Месца працы	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут; Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава;
Жанры	скульптура
Плынь	скульптура
Узнагароды	Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
	Андрэй Бембель у Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 16:45, 4 сьнежня 2011

Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель (17(30) кастрычніка 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986), беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).

Біяграфія

Нарадзіўся ў г. Вяліжы (зараз у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох вучыўся ў Вяліжскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. вучыўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у М. А. Керзіна^[1]. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для Дому ураду ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Уз’яднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР. Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьцейскай крэпасьці.

Творы

Партрэт Героя Савецкага саюза М. Ф. Гастэлы. (бронза, 1943, Дзярж. мастацки музэй)
Гарэльеф «9 траўня 1945 г.» (бронза, 1954) для абеліска-манумэнта (усталяваны ў Менску)^[2]

Крыніцы

^ Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.
^ Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.

Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.

[2] Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.

[1]

[2]

@@ Радок 17: / Радок 17: @@
 | Узнагароды = Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
 }}
-'''Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель''' (30 кастрычніка 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986), беларускі скульптар, Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955).
+'''Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель''' (17(30) кастрычніка 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986), беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).
 == Біяграфія ==
-Нарадзіўся ў г. Вяліжы (зараз у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1924—1927 гг. вучыўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкі акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Аўтар рэльефаў для [[Дом ураду (Менск)|Дому ураду]] ў Менску (1932—1934). Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьейскай крэпасьці.
+Нарадзіўся ў г. Вяліжы (зараз у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох вучыўся ў Вяліжскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. вучыўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у [[Міхаіл Керзін|М. А. Керзіна]]<ref>Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.
+</ref>. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для [[Дом ураду (Менск)|Дому ураду]] ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Уз’яднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР.
+Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьцейскай крэпасьці.
+== Творы ==
+* Партрэт Героя Савецкага саюза М. Ф. Гастэлы. (бронза, 1943, Дзярж. мастацки музэй)
+* Гарэльеф «9 траўня 1945 г.» (бронза, 1954) для абеліска-манумэнта (усталяваны ў Менску)<ref>Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.</ref>
+== Крыніцы ==
+{{Зноскі}}
 {{Накід}}