Пэрпіньян
Пэрпіньян | |||||
франц. Perpignan | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 927 | ||||
Краіна: | Францыя | ||||
Дэпартамэнт: | Усходнія Пірэнэі | ||||
Рэгіён: | Аксытанія | ||||
Кіраўнік: | Louis Aliot[d][1] | ||||
Плошча: | 68,07 км² | ||||
Вышыня: | 41 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2016) | |||||
колькасьць: | 121 875 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 1790,44 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+1 | ||||
летні час: | UTC+2 | ||||
Тэлефонны код: | 468 | ||||
Паштовы індэкс: | 66000, 66100 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 42°41′51″ пн. ш. 2°53′41″ у. д. / 42.6975° пн. ш. 2.89472° у. д.Каардынаты: 42°41′51″ пн. ш. 2°53′41″ у. д. / 42.6975° пн. ш. 2.89472° у. д. | ||||
Пэрпіньян | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.mairie-perpignan.fr/ |
Пэрпінья́н (па-француску: Perpignan, па-каталянску: Perpinyà) — горад у Францыі, адміністрацыйны цэнтар дэпартамэнту Усходнія Пірэнэі у рэгіёне Аксытанія. Насельніцтва гораду складала 121 875 чалавек, паводле зьвестак на 2016 год. Гістарычна зьяўляецца галоўным горадам правінцыі Русыён. Разьмешчаны за 13 км ад берагу Міжземнага мора й за 31 км на поўнач ад француска-гішпанскай граніцы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Разьмешчаны на ўрадлівай раўніне горад з даўніх часоў лічыўся цэнтрам мясцовага вінаробства. Горад упершыню быў згаданы ў 927 годзе. Графы русыльёнскія абралі яго сваёй рэзыдэнцыяй і кіравалі Пэрпіньянам да 1172 году, пасьля чаго яго атрымалі ў спадчыну графы барсэлёнскія. Пры ажыцьцёўленым Хаймэ I падзеле каталёнскіх зямель Пэрпіньян разам з Балеарскімі астравамі дастаўся малодшаму, Хаймэ II, і ў 1276—1344 гадах горад служыў сталіцай гэтага гаспадара й двух ягоных нашчадкаў.
У XVII стагодзьдзі, калі Францыя сутыкнулася з Гішпаніяй у спрэчцы за ўладаньне Русільёнам, Пэрпіньян быў ператвораны ў крэпасьць. Паводле Пірынэйскага міру 1659 годзе горад быў пакінуты за Людовікам XIV. У XIX стагодзьдзі струхлелыя гарадзкія сьцены былі зьнесены за непатрэбнасьцю. У 1936 годзе ў Пэрпіньян хлынулі ўцекачы з Гішпаніі, дзе бушавала грамадзянская вайна. Пасьля 1960 году тут сяліліся французы з паўночнаафрыканскіях калёніях[2].
Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Візытнай карткай Пэрпіньяна лічыцца маленечкі форт Эль-Кастэльлет, пабудаваны ў 1368 годзе й цяпер адкрыты для турыстаў у якасьці музэю. За бастыёнамі знакамітай Пэрпіньянскай цытадэлі часоў «старога рэжыму» хаваецца адноўлены ў апошні час палац сярэднявечных каралёў Мальёркі. Сабор сьв. Яана, закладзены ў 1324 годзе каралём Санча, будаваўся галоўным чынам у XV і XVI стагодзьдзях. Старадаўні марскі трыбунал (Loge de Mer) з часам быў перабудаваны ў тэатар.
З мастацкіх помнікаў увагу турыстаў прыцягвае Пэрпіньянскі вакзал, дэкараваны самім Сальвадорам Далі, які выпрабаваў у ім «прыступ касмаганічнага экстазу». У музэі Рыго выстаўлены палотны як самога гэтага мастака, гэтак і майстроў каталянскага прымітыву.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б France Bleu (фр.) — Radio France, 1980.
- ^ Perpignan: Артыкул з Encyclopædia Britannica