Віларог
| Віларог | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы (Animalia) |
| Тып | Хордавыя (Chordata) |
| Падтып | Хрыбетныя (Vertebrata) |
| Надкляса | Чатырохногія (Tetrapoda) |
| Кляса | Сысуны (Mammalia) |
| Падкляса | Зьвяры (Theria) |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
| Атрад | Парнакапытныя (Artiodactyla) |
| Сямейства | Віларогавыя (Antilocapridae) |
| Від | Віларог (Antilocapra americana) |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Antilocapra americana (Ord, 1815) | |
| Арэал | |
| |
Віларог (Antilocapra americana) — від сямейства віларогавых клясы сысуноў. Распаўсюджаны ў Паўночнай Амэрыкі ад паўднёвых прэрый Канады, на поўдзень да заходняй часткі ЗША і да паўночнай Мэксікі. Насяляюць лугі, палыновыя раўніны, пустэльні і перадгор’і; ад узроўню мора да 3350 м[1][2][3].
Гэта невялікія капытныя жывёлы з бочкападобнымі целамі. Даўжыня цела прыблізна 1,4 м, хвост даўжынёй да 105 мм, а вушы да 143 мм. Вага складае ад 35 да 70 кг, у залежнасьці ад плоці і ўзросту. Іх валасы шчыльныя і вельмі грубыя, напоўненыя паветрам, што забяспечвае вельмі добрую ізаляцыю. Покрыўныя валасы полыя і падкладваюцца больш дробным, кароткім падшэрсткам. Сьпінная шэрсьць мае румяна-карычневы колер; жывот, задняя частка тулава і плямы на шыі крэмавыя. У самцоў на шыі кароткія чорныя грывы. Рогі прамыя, з заднім кручком і кароткім пярэднім зубцом; іх максымальная вышыня 25 см. Рогі ў самак звычайна невялікія альбо адсутнічаюць. Зубная формула: 0/3, 0/1, 3/3, 3/3[1][3].
Віларогі — самыя хуткія з вядомых сысуноў Новага Сьвету, якія рухаюцца з хуткасьцю 98 км/г пры спрынце. Яны траваедныя, ядуць сьцеблы, лісьце, травы і хмызьнякі. Спажываньне вады змяняецца ў залежнасьці ад воднасьці расьліннасьці, даступнай на мясцовым узроўні. Пры наяўнасьці далікатнага лісьця з утрыманьнем вільгаці 75% і больш, відаць, віларогам не трэба піць асобна ваду. У засушлівыя сэзоны яны звычайна сустракаюцца ў межах 5–6 км ад вады і могуць выпіваць да 3 літраў у дзень. На дзіцянятаў і слабейшых асобін палююць каёты, бобкаты, пумы, бэркуты і іншыя[1][3].
Віларогі палігамныя. Сезон размнажэньня на поўначы прыпадае на верасень — пачатак кастрычніка, а на поўдні працягваецца з канца ліпеня па кастрычнік. Цяжарнасьць доўжыцца 252 дні. Нараджаецца 1 ці 2 дзіцяняты. Праз тры тыдні яны пачынаюць есьці некаторыя расьліны. Рогі пачынаюць расьці ва ўзросьце шасьці месяцаў. Максымальная працягласьць жыцьця складае 16 гадоў у дзікай прыродзе, хоць яны рэдка жывуць даўжэй 9 гадоў[1][3].
Сыстэматыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]род віларог (Antilocapra)
- від віларог (Antilocapra americana)
- від †A. pacifica
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в г Krejci K. and Dewey T. (2009) Antilocapra_americana (анг.). Animal Diversity Web. Праверана 05.03.2021 г.
- ^ IUCN SSC Antelope Specialist Group (2016) Antilocapra_americana (анг.). The IUCN. Праверана 05.03.2021 г.
- ^ а б в г Vaughan T., Ryan J., Czaplewski N. Mammalogy. — Jones & Bartlett Learning, 2011. — С. 348, 349. — 750 с. — ISBN 9780763762995 (анг.)
 |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |