Dž (дыграф)
Дыграф лацінкі Dž | |
Dž | |
Выява | |
![]() | |
◄ Sz Wh Zh Ch Dž Dz Dź IJ Ji ► | |
Гук | [dʐ], [d͡ʒ] |
---|---|
Сымбаль немагчыма вывесьці ў сумяшчальных са стандартам кампутарных шрыфтах, бо яго няма ў Юнікодзе. У асобных выпадках замест яго могуць быць скарыстаны падобныя па напісаньні графэмы. | |
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: Друкарскія сымбалі • Лацінскія літары • Кірылічныя літары |
Dž, dž (дж) — лацінскі дыграф.
Беларуская мова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У беларускай мове гэты дыграф адпавядае кірылічнаму дыграфу Дж, пазначае гук [dʐ] і выкарыстоўваецца ў беларускай лацінцы.
Славацкая мова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У славацкай мове дыграф DŽ пазначае гук [d͡ʒ]. Ён зьяўляецца самастойнай літарай (10 літара славацкага альфабэту) і займае месца ў альфабэце пасьля літары ⟨dz⟩.
Харвацкая мова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У харвацкім альфабэце (гаевіцы) дыграф ⟨dž⟩ пазначае гук [d͡ʒ]. Ён зьяўляецца самастойнай літарай 7-я літара харвацкага альфабэту) й займае месца ў альфабэце пасьля літары ⟨d⟩. Таксама гаевіца (разам з вуковіцай) выкарыстоўваецца для запісу іншых варыянтаў сэрбахарвацкай мовы (сэрбскай, басьнійскай, чарнагорскай).
Іншыя мовы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У іншых мовах дыграф ⟨dž⟩ пазначае гук [d͡ʒ], але ў чэскай, балтыйскіх і іншых мовах ён перадаецца з дапамогай дыграфа, які не лічыцца літарай.