Ji (дыграф)
Дыграф лацінкі Ji | |
Ji | |
Выява | |
![]() | |
◄ Dž Dz Dź IJ Ji Nj Nh Sch Sh ► | |
Гук | [ji] |
---|---|
Сымбаль немагчыма вывесьці ў сумяшчальных са стандартам кампутарных шрыфтах, бо яго няма ў Юнікодзе. У асобных выпадках замест яго могуць быць скарыстаны падобныя па напісаньні графэмы. | |
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: усе • лацінка • кірыліца • грэцкія • дыякрытыкі |
Ji, ji (йі; курсіў: Ji ji ) — лацінскі беларускі[1] дыграф.
Выкарыстаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Выкарыстоўваецца ў беларускай лацінцы[1][2]. Можа выкарыстоўвацца замест літары ⟨i⟩, калі яна пазначае два гукі — [j] і [i], напрыклад: krajina, Ukrajina.
Выкарыстоўваецца ў «Лемантару пераходным…» Яна Станкевіча:
«Jimiony byvajuć roznyja… <…> Pierapišy nižej nadrukavanyja kazańni i padčyrkni ŭ jich litaru č…»
— Ян Станкевіч, 1943 г.
У «Лемантару для школаў і хатняга навучаньня» дыграф выкарыстоўваецца калі I пазначае два гукі[2].
Сучаснасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У сучаснасьці не распаўсюджаны, цяпер выкарыстаць дыграф неабавязкоыа, паводле Нашай Нівы замест яго варта выкарыстоўваць літару I, пры тым ягонае выкарыстаньне не забаронена[3].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Ян Станкевіч // Лемантар пераходны з лацініцы на кірыліцу, 1943 год
- ^ а б J. H. Baj (спампаваць) // Лемантар для школаў і хатняга навучаньня. — Нью-Ёрк, ЗША: выд. Zaranka, 1964. — С. 53. — 97 с.
- ^ Як правільна пісаць беларускай лацінкай?(недаступная спасылка) // Наша Ніва