Арабок
| Арабок | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы |
| Тып | Хордавыя |
| Кляса | Птушкі |
| Атрад | Курападобныя |
| Сямейства | Цецеруковыя |
| Род | Рабчыкі |
| Від | Арабок |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Bonasa bonasia | |
Арабо́к[1] або ра́бчык (па-лацінску: Tetrastes bonasia ці Bonasa bonasia) — птушка сямейства цецеруковых атраду курападобных.
Пашыраны ў лясной зоне Эўропы і Азіі. Даўжыня да 40 см, маса да 580 г. Апярэньне рабое (адсюль назва), рыжавата-шэрае зь пярэсьцінамі. Аселая птушка, селіцца парамі ў вільготных лясах, асабліва па далінах рэк. Гняздуецца на зямлі. На Беларусі найбольш трапляецца ў паўночных раёнах. Народная назва арабак.
Мае вельмі далікатнае мяса і ў адрозьненьне ад большасьці іншых дзікіх птушак (курапатак, цецярукоў, глушцоў) не патрабуе шпігаваньня і бардзіраваньня пры прыгатаваньні. У мясе адчуваецца выразны смалісты прысмак і лёгкая «гарчынка», якія можна часткова выдаліць, вымачыўшы тушку ў халодным малацэ на працягу 1—2 гадзін. Рабчык пасьпявае зварыцца ў кіпячым малацэ за 3—4 хвіліны, пасьля чаго яго можна тушыць у масьле або сьмятане, з садавінай і інш. Рабчыка можна тушыць і без адварваньня, а таксама запякаць, папярэдне абсмажыўшы на масьле або шмальцы.
Высока цаніўся і ў польскай, і асабліва ў расейскай кулінарыі, у якой да пачатку XX стагодзьдзя лічыўся адным з сымбаляў (напрыклад, рабчык «па-астраханску» — смажаныя на патэльні рабчыкі падаваліся халоднымі з чырвонай ікрой; катлеты Пажарскага з рабчыка і г. д.).
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гэты артыкул створаны з дапамогай матэрыялаў з: Алесь Белы, праект «Наша ежа».
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Арабок — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў