Перайсьці да зьместу

Эймонцішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Эймонцішкі
лац. Ejmonciški
лет. Eimantiškis
Краіна: Летува
Павет: Віленскі
Раён: Вількамірскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°18′50″ пн. ш. 24°54′22″ у. д. / 55.31389° пн. ш. 24.90611° у. д. / 55.31389; 24.90611Каардынаты: 55°18′50″ пн. ш. 24°54′22″ у. д. / 55.31389° пн. ш. 24.90611° у. д. / 55.31389; 24.90611
Эймонцішкі на мапе Летувы
Эймонцішкі
Эймонцішкі
Эймонцішкі

Эймонцішкі (лет. Eimantiškis) — вёска ў Летуве, каля ракі Сьвятой. Уваходзяць у склад Жмуйдкаўскага староства Вількамірскага раёну Віленскага павету.

Эймунт (Eimunt, Eymunt) — імя германскага паходжаньня[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

У XIX ст. Эймонцішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні[5].

  1. ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 54.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Słownik geograficzny... T. II. — Warszawa, 1881. S. 318.
  6. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 147.