Чэмпіянат Эўропы па гандболе сярод мужчынаў
| Чэмпіянат Эўропы па гандболе сярод мужчынаў | |
| Заснаваны | 1994 |
|---|---|
| Колькасьць камандаў |
38 (адбор) 16 (фінальная стадыя) |
| Дзейны чэмпіён |
 Гішпанія (1-ы тытул) |
| Найбольш пасьпяховы клюб |
 Швэцыя (4 разы) |
 Чэмпіянат Эўропы па гандболе сярод мужчынаў 2018 году | |
Чэмпіяна́т Эўро́пы па гандбо́ле сяро́д мужчы́наў — афіцыйнае спаборніцтва мужчынскіх нацыянальных гандбольных зборных Эўропы, якое ладзіцца кожныя два гады. Акрамя вызначэньня чэмпіёна Эўропы, турнір адначасна выступае ў якасьці адборачнага спаборніцтва на чэмпіянат сьвету. Лідэрам па колькасьці тытулаў чэмпіёна Эўропы зьяўляецца Швэцыя, якая перамагала чатыры разы, а Гішпанія пяць разоў даходзіла да фіналу.
Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1946 годзе восем эўрапейскіх краінаў заснавалі Міжнародную гандбольную фэдэрацыю[1], і з тае пары эўрапейцы нязьменна станавіліся чэмпіёнамі сьвету[2]. У 1991 годзе была створаная Эўрапейская гандбольная фэдэрацыя. З 1995 году было вырашана ладзіць чэмпіянат сьвету раз у два гады замест чатырох, і ЭГФ запачаткавала сваё ўласнае спаборніцтва, якое адначасна стала адборачным турнірам на сусьветнае першынство[3].
Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Колькасьць мэдалёў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Месца | Зборная | Золата | Срэбра | Бронза | Агулам |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Швэцыя |
4 | 1 | 0 | 5 |
| 2 | .svg){kind=small} Францыя |
3 | 0 | 2 | 5 |
| 3 |  Данія |
2 | 1 | 3 | 6 |
| 4 |  Нямеччына |
2 | 1 | 1 | 4 |
| 5 | Гішпанія |
1 | 4 | 2 | 7 |
| 6 |  Расея |
1 | 2 | 0 | 3 |
| 7 |  Харватыя |
0 | 2 | 3 | 5 |
| 8 |  Сэрбія |
0 | 1 | 1 | 2 |
| 9 |  Славенія |
0 | 1 | 0 | 1 |
| 10 |  Ісьляндыя |
0 | 0 | 1 | 1 |
Найлепшыя бамбардзіры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Рок | Гулец | Галоў |
|---|---|---|
| 1994 | Васіль Кудзінаў
|
50 |
| 1996 | Томас Кнор
|
41 |
| 1998 |  Ян Філіп
|
48 |
| 2000 |  Алег Вялікі
|
46 |
| 2002 | Стэфан Лёўгрэн Оляфур Стэфансан
|
57 |
| 2004 | Мірза Джомба
|
46 |
| 2006 | Сяргей Рутэнка
|
51 |
| 2008 | Івана Баліч Нікола Карабатыч Лярс Крыстыянсэн
|
44 |
| 2010 | Філіп Іха
|
53 |
| 2012 |  Кірыл Лазараў
|
61 |
| 2014 | Хоан Каньельяс
|
50 |
| 2016 | Валера Рывэра Фольч
|
48 |
| 2018 | Ондржэй Здрагала
|
55 |
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ History of Handball from ihf.info, retrieved 7 February 2006
- ^ Medals Table — Ranking At Men’s World Championships A 1938—1990 from ihf.info, retrieved 7 February 2006
- ^ Handball-Bundesliga diskutiert Reduzierung auf 16 Teams, by Erik Eggers, published by Der Spiegel online, 30 January 2006 (ням.)
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| ||||||||||||||||||||||||||
