Царква Ўшэсьця Гасподняга (Кіявічы)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Царква Ўшэсьця Гасподняга
Царква ў першай палове XX ст.
Царква ў першай палове XX ст.
Краіна Беларусь
Вёска Кіявічы
Каардынаты 52°59′07″ пн. ш. 26°59′40.5″ у. д. / 52.98528° пн. ш. 26.994583° у. д. / 52.98528; 26.994583Каардынаты: 52°59′07″ пн. ш. 26°59′40.5″ у. д. / 52.98528° пн. ш. 26.994583° у. д. / 52.98528; 26.994583
Канфэсія Беларускі экзахат
Эпархія Слуцкая япархія[d] 
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Ўшэсьця Гасподняга на мапе Беларусі
Царква Ўшэсьця Гасподняга
Царква Ўшэсьця Гасподняга
Царква Ўшэсьця Гасподняга

Царква Ўшэсьця Гасподняга — царква ў вёсцыя Кіявічы Капыльскага раёну, пабудаваная ў 1882 годзе[1].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На ўсходняй ускраіне вёскі. Пабудавана ў другой палове 19 стагодзьдзя на сродкі мясцовых жыхароў з цэглы на месцы храму 1752 году. Да 1990-х гг. знаходзілася ў паўзруйнаваным стане, адноўлена, дзейнічае.[2].

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Падоўжна-восевая кампазыцыя, цаглянай, абтынкаванай Царква Ўшэсьця Гасподняга складаецца з асноўнага кубічнага аб’ёму, трохапсіднай алтарнай часткі, бабінца з трох’яруснай званіцай[2]. Над асноўным аб’ёмам — васьмігранны сьветлавы барабан са шлемападобным гранёным купалам. У дэкоры фасадаў выкарыстаны плоскія нішы, розныя профілі, зубчыкі і г. д., характэрныя для неарасейскага стылю[2].

Інтэр’ер[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заля храму асьветлена трайнымі аконнымі праёмамі барабану, абапёртага праз парусы на магутныя муры, астатнія памяшканьні перакрыты цыліндрычнымі скляпеньнямі з распалубкамі.

Царква занесена ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэгіянальнага значэньня[3].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыкляпэдычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  613Г000168