Уладзімер Царук

Царук Уладзімер Зянонавіч
	Царук Уладзімер Зянонавіч
Старшыня Баранавіцкага гарвыканкаму
	1951 — 1957
Намесьнік старшыні Баранавіцкага аблвыканкаму
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	20 сьнежня 1899; в. Вялікая Вобрына, Карэліцкі раён, Расейская імпэрыя
Памёр	27 студзеня 1957; , Баранавічы, БССР
Партыя	КПЗБ, КПБ(б)

Цару́к Уладзі́мер Зяно́навіч, мян. Дзядзя Валодзя (20 сьнежня 1899 в. Вялікая Вобрына, Карэліцкі раён — 27 студзеня 1957, Баранавічы) — удзельнік Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі, арганізатар і актыўны ўдзельнік партызанскага і падпольнага руху на тэрыторыі Беларусі, партыйны работнік, Герой Савецкага Саюзу.

Жыцьцяпіс

Заходняя Беларусь

Удзельнік Грамадзянскай вайны ў Расеі. У 1920 годзе далючыўся да падпольнай барацьбы на тэрыторыі Заходняй Беларусі. У 1924 годзе яго прызначылі сакратаром Мірскага падпольнага райкаму Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі. У 1927 Царук быў арыштаваны польскімі ўладамі і знаходзіўся ў зьняволеньні да 1939 году.

Вялікая Айчынная вайна

На пачатку Вялікай Айчыннай вайны накіраваны ў Паўночна-Заходнюю апэратыўную групу ЦК КП(б)Б, дзе яму даручылі пытаньні забесьпячэньня партызан зброяй. У 1943 годзе накіраваны ў варожы тыл на тэрыторыю Баранавіцкай вобласьці ў якасьці памочніка ўпаўнаважанага ЦК КП(б)Б і БШПР. Член Баранавіцкага падпольнага абкама партыі. Першы сакратар Стаўбцоўскага падпольнага раённага камітэту партыі. З кастрычніка 1943 па красавік 1944 камандаваў Стаўбцоўскім партызанскім злучэньнем. Меў мянушку «Дзядзя Валодзя».

Улетку 1943 пад часьнямецкай апэрацыі «Герман» (блякада Налібоцкай пушчы 50-тысячным карацельным корпусам корпусом) рака Нёман стала рубяжом, дзе партызаны «дзядзі Валодзі» вялі зацятыя баі, і не далі фашыстам перабрацца праз раку.

Указам Прэзыдыюму Вярхоўнага Савета СССР ад 15 жніўня 1944 за ўмелае камандваньне партызанскім аб’яднаньнем, выдатнае выкананьне баявых заданьняў каманваньня нададзена званьне Героя Савецкага Союзу з ўзнагароджаньнем ордэнам Леніна і мэдалём «Залатая Зорка» (№ 4063)^[1].

Пасьляваеннае жыцьцё

Пасьля вайны знаходзіўся на савецкай і партыйнай працы, быў першым сакратаром Стаўбцоўскага райкаму КП(б)Б, намесьнікам старшыні Баранавіцкага аблвыканкаму, старшынём Баранавіцкага гарвыканкаму, быў абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 2-га і 3-га скліканьняў і ВС БССР 1-га і 4-га скліканьняў.

Узнагароды

Зорка Героя СССР — 15 жніўня 1944
ордэн Леніна — 15 жніўня 1944
ордэн Чырвонай Зоркі
ордэн Чырвонага Сьцяга
мэдаль «Партызану Айчыннай вайны» 1-й ступені
мэдаль «Партызану Айчыннай вайны» 2-й ступені

Ушанаваньне памяці

Яго імя носяць вуліцы гарадоў Баранавічы і Стоўбцы, г.п. Карэлічы. У вёсцы Ярэмічы Карэліцкага раёну пастаўлены бюст Царюка.

Крыніцы

^ Героі СССР

Вонкавыя спасылкі

Уладзімер Царук, Музэй ВАВ(недаступная спасылка)

[1] Героі СССР

[1]