Уладзімер Царук
Царук Уладзімер Зянонавіч | ||||||||||
Старшыня Баранавіцкага гарвыканкаму | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1951 — 1957 | ||||||||||
Намесьнік старшыні Баранавіцкага аблвыканкаму | ||||||||||
Асабістыя зьвесткі | ||||||||||
Нарадзіўся: |
20 сьнежня 1899 в. Вялікая Вобрына, Карэліцкі раён, Расейская імпэрыя | |||||||||
Памёр: |
27 студзеня 1957 , Баранавічы, БССР | |||||||||
Партыя: | КПЗБ, КПБ(б) | |||||||||
Узнагароды: |
|
Цару́к Уладзі́мер Зяно́навіч, мян. Дзядзя Валодзя (20 сьнежня 1899 в. Вялікая Вобрына, Карэліцкі раён — 27 студзеня 1957, Баранавічы) — удзельнік Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі, арганізатар і актыўны ўдзельнік партызанскага і падпольнага руху на тэрыторыі Беларусі, партыйны работнік, Герой Савецкага Саюзу.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заходняя Беларусь
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Удзельнік Грамадзянскай вайны ў Расеі. У 1920 годзе далючыўся да падпольнай барацьбы на тэрыторыі Заходняй Беларусі. У 1924 годзе яго прызначылі сакратаром Мірскага падпольнага райкаму Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі. У 1927 Царук быў арыштаваны польскімі ўладамі і знаходзіўся ў зьняволеньні да 1939 году.
Вялікая Айчынная вайна
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На пачатку Вялікай Айчыннай вайны накіраваны ў Паўночна-Заходнюю апэратыўную групу ЦК КП(б)Б, дзе яму даручылі пытаньні забесьпячэньня партызан зброяй. У 1943 годзе накіраваны ў варожы тыл на тэрыторыю Баранавіцкай вобласьці ў якасьці памочніка ўпаўнаважанага ЦК КП(б)Б і БШПР. Член Баранавіцкага падпольнага абкама партыі. Першы сакратар Стаўбцоўскага падпольнага раённага камітэту партыі. З кастрычніка 1943 па красавік 1944 камандаваў Стаўбцоўскім партызанскім злучэньнем. Меў мянушку «Дзядзя Валодзя».
Улетку 1943 пад часьнямецкай апэрацыі «Герман» (блякада Налібоцкай пушчы 50-тысячным карацельным корпусам корпусом) рака Нёман стала рубяжом, дзе партызаны «дзядзі Валодзі» вялі зацятыя баі, і не далі фашыстам перабрацца праз раку.
Указам Прэзыдыюму Вярхоўнага Савета СССР ад 15 жніўня 1944 за ўмелае камандваньне партызанскім аб’яднаньнем, выдатнае выкананьне баявых заданьняў каманваньня нададзена званьне Героя Савецкага Союзу з ўзнагароджаньнем ордэнам Леніна і мэдалём «Залатая Зорка» (№ 4063)[1].
Пасьляваеннае жыцьцё
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля вайны знаходзіўся на савецкай і партыйнай працы, быў першым сакратаром Стаўбцоўскага райкаму КП(б)Б, намесьнікам старшыні Баранавіцкага аблвыканкаму, старшынём Баранавіцкага гарвыканкаму, быў абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 2-га і 3-га скліканьняў і ВС БССР 1-га і 4-га скліканьняў.
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Зорка Героя СССР — 15 жніўня 1944
- ордэн Леніна — 15 жніўня 1944
- ордэн Чырвонай Зоркі
- ордэн Чырвонага Сьцяга
- мэдаль «Партызану Айчыннай вайны» 1-й ступені
- мэдаль «Партызану Айчыннай вайны» 2-й ступені
Ушанаваньне памяці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Яго імя носяць вуліцы гарадоў Баранавічы і Стоўбцы, г.п. Карэлічы. У вёсцы Ярэмічы Карэліцкага раёну пастаўлены бюст Царюка.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Уладзімер Царук, Музэй ВАВ(недаступная спасылка)
- Нарадзіліся 20 сьнежня
- Нарадзіліся ў 1899 годзе
- Памерлі 27 студзеня
- Памерлі ў 1957 годзе
- Героі Савецкага Саюзу
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сьцягу
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя мэдалём «Партызану Айчыннай вайны» 1 ступені
- Узнагароджаныя мэдалём «Партызану Айчыннай вайны» ІІ ступені
- Ганаровыя грамадзяне Баранавічаў
- Сябры Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі
- Рэпрэсаваныя ў Польскай Рэспубліцы (1918—1939)
- Людзі, у гонар якіх названыя вуліцы
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету БССР 1-га скліканьня
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету БССР 4-га скліканьня
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету СССР
- Памерлі ў Баранавічах