Узьвіжанская царква (Тарнопаль)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
царква
Узьвіжанская царква
укр. Воздвиженська церква
Узьвіжанская царква
Узьвіжанская царква
Краіна Украіна
Месцазнаходжаньне Тарнопаль
Каардынаты 49°55′10″ пн. ш. 25°58′30″ у. д. / 49.91944° пн. ш. 25.975° у. д. / 49.91944; 25.975Каардынаты: 49°55′10″ пн. ш. 25°58′30″ у. д. / 49.91944° пн. ш. 25.975° у. д. / 49.91944; 25.975
Канфэсія праваслаўе
Ордэнская прыналежнасьць ПЦУ
Архітэктурны стыль грэка-раманскі, рэнэсанс
Дата заснаваньня XVI стагодзьдзе
Статус Помнік архітэктуры нацыянальнага значэння Украіны[d]
Узьвіжанская царква на мапе Ўкраіны
Узьвіжанская царква
Узьвіжанская царква
Узьвіжанская царква
Узьвіжанская царква на Вікісховішчы

Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа (па-ўкраінску: Церква Воздвиження Чесного Хреста), або Ўзьвіжанская царква (па-ўкраінску: Воздвиженська церква), таксама Надстаўная царква (па-ўкраінску: Надставна церква) — найстаражытны храм Тарнопалю, Украіна, пабудаваны напрыканцы XVI стагодзьдзя. Помнік архітэктуры нацыянальнаг значэньня.

Помнік адрозьніваецца ад іншых культавых абрончых збудаваньняў Падольля наяўнасьцю паўкруглай апсыды, што паходзіць яшчэ з старарускіх традыцыяў.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Узьвіжанская (Надстаўная) царква існавала напачатку XV стагодзьдзя, магчыма — у XIV стагодзьдзі[1].

Упершыню ўзгадваецца ў грамаце князя Канстантына Астроскага ў 1570 годзе. Падчас турэцка-татарскіх нападаў мела важную абарончую функцыю. У 1627 годзе да заходняга фасаду была прыбудавана трох’ярусная абарончая вежа-званіца.

Падчас Другой сусьветнай вайны была істотна пашкоджана. Рэстаўравалася ў 1954 годзе.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Blazejowskyj D. Historical Šematism of the Archeparchy of L'viv (1832—1944)… — P. I. — P. 759.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Blazejowskyj D. Historical Šematism of the Archeparchy of L'viv (1832—1944). — Kyiv : Publishing house «KM Akademia», 2004. — P. I. — 1103 p. — P. 759—760. — ISBN 966-518-225-0.  (анг.)
  • Памятники градостроительства и архитектуры Украинской ССР. В 4-х томах (за ред. Жарікова Н. Л.). — К. : Будівельник, 1983—1986.  (рас.)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]