Сяргей Кухто
Сяргéй Кухтó (трансьліт. Siarhiej Kuchto; 22 красавіка 1959, Віцебск, БССР — 1 лістапада 1999, Віцебск, Беларусь) — беларускі мастак.
Сяргей Кухто | |
| Імя пры нараджэньні | Сяргей Кухто |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 22 красавіка 1959 |
| Месца нараджэньня | Віцебск, БССР |
| Дата сьмерці | 1 лістапада 1999 |
| Месца сьмерці | Віцебск, Беларусь |
| Адукацыя | Менская мастацкая навучальня імя А. К. Глебава (1978) |
| Месца вучобы | |
| Занятак | маляр |
| Плынь | постмадэрнізм |
| Працы | «У канцы зімы» (1992), «Кентаўр» (1992), «Выкраданьне Эўропы» (1999), «Выхаваньне Ахіла» (1995), «Вясёлка» (1997), «Мяцеліца» (1997), «Пераправа» (1994—1997), «У канцы зімы» (1998) |
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся 22 красавіка 1959 году ў Віцебску.
У 1978 годзе скончыў Менскую мастацкую вучэльню імя А. Глебава (цяпер Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава), дзе вучыўся ў М. Пракапенкі, К. Шастоўскага, А. Малішэўскага. Нягледзячы на тое, што з сярэдзіны 1990-х гадоў шмат творча працаваў, ў выставах удзельнічаў ня часта[1].
Жыў і працаваў у Віцебску.
Заўчасна памёр у 1999 годзе ў 40 год.
Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Працаваў у нэаміталягічным жанры. У аснове бальшыні працаў — аўтарская інтэрпрэтацыя мітаў пра кентаўра. Творы адрозьніваюцца дакладнай выверанасьцю дэталяў кампазіцыі, вытанчаным малюнкам, дасканалым выкананьнем клясычнай тэхналёгіі жывапісу[2].
Цэнтральным вобразам у творчасьці мастака зьяўляецца кентаўр. Архетып кентаўра, які складаўся на працягу многіх стагодзьдзяў, мастак нібыта прымяраў на сябе, адчуваў блізасьць і падабенства з гэтым персанажам. Здаецца ў асобе кентаўра Сяргея Кухто асабліва прыцягвала дзіўнае спалучэньне зьвярынай натуры, магутнай сілы і накіроўваючай яе волі... Мастак «перасяліў» свайго кентаўра з гор і лясных гушчароў грэцкай Тэсаліі на віцебскую зямлю. Адзінота кентаўра відавочная і, разам з тым, нярэдка побач зь ім вобраз ягонай спадарожніцы[3].
Сярод твораў: «У канцы зімы» (1992), «Кентаўр» (1992), «Хірон са спартанкамі» (1993), «Прывал» (1993), «Прыгожая правінцыялка» (1994), «Палкан на паляваньні» (1996), «Палкан на лежні» (1998), «Дзяцінства Палкана» (1998), «Возера Лосьвіда» (1998), «Арлекін з драўляным мячом» (1998), «Выкраданьне Эўропы» (1999), «Выхаваньне Ахіла» (1995), «Вясёлка» (1997), «Мяцеліца» (1997), «Пераправа» (1994—1997), «У канцы зімы» (1998) і інш[4].
Працы мастака знаходзяцца ў фондзе Віцебскага абласнога краязнаўчага музэя, а таксама ў прыватных калекцыях Чэхіі, Нідэрляндах, Швайцарыі, ЗША, Ізраіля, Расеі, Беларусі[5].
Першая пэрсанальная выстава мастака адбылася толькі праз год пасьля ягонай сьмерці і была сабраная з твораў, што ў той час ужо знаходзіліся ў прыватных калекцыях[6].
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
• М. Цыбульский. Кухто Сергей Васильевич // Рэгіёны Беларусі: энцыклапедыя. У 7 т. = Регионы Беларуси: энциклопедия. В 7 т. (рас.) / Т. В. Белова (гл. ред.). — Мн.: БелЭн, 2011. — Т. 2. Витебская область. В 2 кн. Книга 2. Кривоблоцкий — Яцкевич. — 636 с. — 2 500 экз. — ISBN 978-985-11-0562-1.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Міхась Цыбульскі, ВЫСТАВКА РАБОТ СЯРГЕЯ КУХТО, 12 февраля 2019, старонка Віцебскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту імя П.М. Машэрава, https://vsu.by/sobytiya/novosti-fakultetov/2833-vystavka-rabot-syargeya-kukhto.html
- ^ Міхась Цыбульскі, ВЫСТАВА ГРАФІЧНЫХ І ТВОРАЎ СЯРГЕЯ КУХТО, «Віцебскі абласны краязнаўчы музэй», http://ratusha-vit.by/ru/uslugi/vystava-grafichnyh-i-tvorau-syargeya-kuhto
- ^ Міхась Цыбульскі, ВЫСТАВА ГРАФІЧНЫХ І ТВОРАЎ СЯРГЕЯ КУХТО, «Віцебскі абласны краязнаўчы музэй», http://ratusha-vit.by/ru/uslugi/vystava-grafichnyh-i-tvorau-syargeya-kuhto
- ^ Сергей Кухто, старонка галерэі «Каляровы Шлях»,https://art-com.by/hudozhniki/sergey_kuhto.html
- ^ Сергей Кухто, старонка галерэі «Каляровы Шлях»,https://art-com.by/hudozhniki/sergey_kuhto.html
- ^ Міхась Цыбульскі, Віцебскі кентаўр, Культура, № 5 (374) 01.05.2014 - 31.05.2014, http://www.kimpress.by/index.phtml?page=2&DomainName=mast&id=1356