Сьвяты Юр

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сьвяты Юр
славац. Svätý Jur
Царква Сьвятога Юр’і
Царква Сьвятога Юр’і
Coat of Arms of Svätý Jur.svg Flag of Svätý Jur, Slovakia.svg
Герб Сьвятога Юру Сьцяг Сьвятога Юру
Першыя згадкі: 1209
Горад з: 1299
Краіна: Славаччына
Край: Браціслаўскі
Раён: Пэзінак
Прыматар: Аляксандар Архбэргер
Плошча: 39,874 км²
Вышыня: 180 м н. у. м.
Насельніцтва (2009)
колькасьць: 4929 чал.
шчыльнасьць: 123,61 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: 0 2
Паштовы індэкс: 900 21
Нумарны знак: PK
Геаграфічныя каардынаты: 48°15′ пн. ш. 17°13′ у. д. / 48.25° пн. ш. 17.217° у. д. / 48.25; 17.217Каардынаты: 48°15′ пн. ш. 17°13′ у. д. / 48.25° пн. ш. 17.217° у. д. / 48.25; 17.217
Сьвяты Юр на мапе Славаччыны
Сьвяты Юр
Сьвяты Юр
Сьвяты Юр
Commons-logo.svg Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.svatyjur.sk

Сьвя́ты Юр (па-славацку: Svätý Jur, па-вугорску: Szentgyörgy) — невялікае вінаробчае мястэчка на паўночным усходзе ад Браціславы. Назва азначае «Сьвяты Юр’я». За савецкім часам з 1960 па 1990 год называлася Юр пры Браціславе (па-славацку: Jur pri Bratislave). Насельніцтва — каля 5000 чалавек.

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сьвяты Юр знаходзіцца ля падножжа Малых Карпатаў у раёне Пэзінаку Браціслаўскага краю ў паўднёва-ўсходняй Славаччыне. Ваколіцы мястэчка адметныя сваімі кліматычнымі ўмовамі. Тут знаходзіцца ўнікальная прыродная рэзэрвацыя Шур(sk) — найвялікшая ў сярэдняй Эўропе спадчыньніца разложыстых балотаў, якія ў мінулым займалі тэрыторыю паміж сучаснымі Браціславай і Модрай. Тамтэйшы стракаты расьлінны і жывёльны сьвет захаваў рысы трапічнага пралесу, што зьяўляецца каштоўнай знаходкай для батанічных і заалягічных дасьледваньняў рэгіёну.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Археалягічныя раскопкі на тэрыторыі мястэчка выявілі рэшткі паселішча часоў гальштацкай культуры. У IX стагодзьдзі на гэтым месцы была збудаваная вялікамараўская цьвердзь, аднак, першыя пісьмовыя згадкі пра мястэчка датуюцца толькі 1209 годам. У 1241 годзе Сьвяты Юр спалілі татары, у 1271 і 1273 гадах чэскі кароль Пржэмысл Отакар II. Разам з набыцьцём гарадзкіх правоў у 1299 годзе ў Сьвяты Юр актыўна перасяляецца мноства нямецкіх каляністаў. У 1434 годзе горад спальваюць гусіты. За часам Вугорскага каралеўства ў 1647 годзе Сьвяты Юр становіцца вольным каралеўскім мястэчкам. Нягледзячы на збудаваныя ў 1603—1664 гадах мураваныя ўмацаваньні, у 1663 годзе Сьвяты Юр захопліваюць асманскія туркі, якія зьнішчылі старадаўні замак XIII стагодзьдзя Белы Камень(sk).

У XVIII—XIX стагодзьдях і ў XX стагодзьдзі насельніцтва мястэчка было збольшага нямецкім, але ўсе немцы былі вымушаныя пакінуць Сьвяты Юр пасьля Другой сусьветнай вайны.

Першы чыгуначны маршрут у гісторыі краю зьвязаў у 1840 годзе Браціславу менавіта са Сьвятым Юрам.

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Найбольш выбітнай мясцовай дастапомнасьцю зьяўляецца гатычная фарная царква Сьвятога Юр’і, пабудаваная ў XIII стагодзьдзі. Расьпісаны ў 1527 годзе каменны алтар адлюстроўвае плаўны пераход ад готыкі да стылю рэнэсанс. Шкляныя вітражы былі спраектаваныя Янкам Алексам у 1950 годзе. Драўляная званіца XVII стагодзьдзя зьмяшчае звон, зьліты ў 1400 годзе. Пасьля пажару 1802 году на зване зьявілася расколіна, але пасьля рамонту звон быў пашкоджаны ў другі раз.

Вялікамараўская цьвердзь была пабудаваная ў IX ст. і пад канец XIV ст. занядбаная цалкам. Захавалася толькі 1693 м крэпасных муроў, але іхняя вышыня не нашмат меншая за арыгінальную.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Панарама мястэчка Сьвяты Юр

Па стане на 2006 год насельніцтва Сьвятога Юру складала 5 186 чалавек. Паводле перапісу 2001 году 97.5% месьцічаў зьяўляюцца славакамі. Рыма-каталіцтва зьяўляецца найпапулярнейшым веравызнаньнем (72,5%), але таксама пражывае вялікі адсотак атэістаў (15,9%)[1].

Дадатковыя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ https://web.archive.org/web/20071116010355/http://www.statistics.sk/mosmis/eng/run.html Municipal Statistics from the Statistical Office of the Slovak republic
  2. ^ Трус Мікола. Памятнае гасцяванне ў славацкім мястэчку Святы Юр // Роднае слова. — Мн: 2008. — № 1. — С. 36—38. — ISBN 0234-1360.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]