Суслак
| Суслак | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы (Animalia) |
| Тып | Хордавыя (Chordata) |
| Падтып | Хрыбетныя (Vertebrata) |
| Надкляса | Чатырохногія (Tetrapoda) |
| Кляса | Сысуны (Mammalia) |
| Падкляса | Зьвяры (Theria) |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
| Атрад | Грызуны (Rodentia) |
| Сямейства | Вавёркавыя (Sciuridae) |
| Род | Суслак |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Spermophilus F. Cuvier, 1825 | |
| Арэал | |
Суслак (Spermophilus) — род сысуноў сямейства вавёркавых (Sciuridae). Род налічвае 15 відаў. Доўгі час род уключаў значна больш відаў, якія таксама сустракаюцца ў Паўночнай Амерыцы; аднак пасля перагляду, яны былі падзелены на восем родаў.
Вонкавы выгляд[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Даўжыня цела 13–40 см, даўжыня хваста 4–25 см, маса 85–1000 г. Большасьць суслакоў карычневыя або шэрыя зьверху і белыя зьнізу. Многія віды таксама маюць палоскі або плямы. Хвост адносна кароткі, як і ногі. Галава мае тыповую круасанную форму і мае зашчачныя мяшкі для захоўваньня ежы.
Распаўсюджваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сустракаецца ў Эўропі і Азіі. Арэалам з'яўляюцца ўсе тыпы адкрытых адкрытых участкаў — стэпы, паўпустэльні, тундры, камяністыя мясцовасьці і бясплодныя горныя хрыбты. Дапушчальныя таксама лясныя ўзлескі і хмызьняковыя ўчасткі, але ў густых лясах яны адсутнічаюць.
Лад жыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Суслакі жывуць у двух тыпах нор: пастаянных, дзе яны начуюць або ўпадаюць у сьпячку, нараджаюць і гадуюць дзіцянятаў, і часовых, якія служаць кароткачасовым сховішчам. Кожная нара мае галоўны праход і некалькі бакавых праходаў, а таксама гнездавыя і дадатковыя камеры. Сілкуюцца суслакі пераважна насеньнем, але таксама каранямі, клубнямі, цыбулінамі, зялёнымі часткамі расьлін, вусякамі. У канцы лета яны назапашваюць запас ежы ў сваіх норах. Пасля таго, як уваход у нары быў зачынены земляным матэрыялам, яны ўпадаюць у сьпячку на некалькі месяцаў.
Самцы суслакоў тэрытарыяльныя. Саміцы жывуць на тэрыторыях самцоў і самі ніякай тэрыторыі не абараняюць. Норы саміц перадаюцца іх дочкам; з іншага боку, самцы выганяюцца, калі яны дасягаюць палавой сталасьці.
Спарваньне адбываецца толькі адзін раз у год, у пэрыяд з сакавіка па травень. Саміца нараджае ад 2 да 15 дзіцянятаў, якія пры нараджэньні важаць каля 10 г. Палавой сталасьці яны дасягаюць ва ўзросце адзінаццаці месяцаў.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Robert S. Hoffmann, Andrew T. Smith: Spermophilus. In: Andrew T. Smith, Yan Xie: A Guide to the Mammals of China. Princeton University Press, 2008, ISBN 978-0-691-09984-2, P. 193.
- Matthew D. Herron, Todd A. Castoe, Christopher L. Parkinson: Sciurid phylogeny and the paraphyly of holarctic ground squirrels (Spermophilus). Molecular Phylogenetics and Evolution, Vol. 31, 2004; P. 1015–1030. (doi:10.1016/j.ympev.2003.09.015)
- Kristofer M. Helgen, F. Russell Cole, Lauren E. Helgen, Don E. Wilson: Generic Revision in the holarctic ground squirrels genus Spermophilus. Journal of Mammalogy, Vol. 90, No 2, 2009; P. 270–305. (doi:10.1644/07-MAMM-A-309.1)
- Richard W. Thorington Jr., John L. Koprowski, Michael A. Steele: Squirrels of the World. Johns Hopkins University Press, 2012; P. 296–298. ISBN 978-1-4214-0469-1
- Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. 2 Bände. 6. Auflage. Johns Hopkins University Press, 1999, ISBN 0-8018-5789-9.
 |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |