Перайсьці да зьместу

Станіслаў Ежы Лец

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Станіслаў Ежы Лец
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 6 сакавіка 1909(1909-03-06)[1][2][3][…]
Памёр 7 траўня 1966(1966-05-07)[4][1][2][…] (57 гадоў)
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, паэт, аўтар афарызмаў
Мова польская мова[5]
Узнагароды
Крыж Храбрых мэдаль „За Варшаву 1939—1945“ Партызанскі крыж афіцэр ордэна Адраджэньня Польшчы Кавалерскі крыж ордэна Адраджэньня Польшчы

Станіслаў Ежы Лец (па-польску: Stanisław Jerzy Lec; 6 сакавіка 1909, Лембэрг, Аўстра-Вугоршчына — 7 траўня 1966, Варшава, Польшча) — выдатны польскі паэт, філёзаф, пісьменьнік-сатырык і афарыст XX стагодзьдзя.

Біяграфічныя звесткі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся 6 сакавіка 1909 году ў Лембэргу (Аўстра-Вугоршчына). У 1933 годзе скончыў Львоўскі ўнівэрсытэт. У 1941—43 гадах быў вязьнем нацысцкага канцлягера. У 1946—50 гадах — аташэ Польскай місіі ў Вене.

Памёр 7 мая 1966 году ў Варшаве. Пахаваны ў Варшаве на Павонзкаўскіх могілках.

Творчасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першая кніга вершаў — «Колеры» (1933). Аўтар зборнікаў рэфлексійна-лірычных вершаў «Палявы нататнік» (1946), «Ерусалімскі рукапіс» (1956), «Да Абэля і Каіна» (1961), «Паэмы, падрыхтаваныя да скоку» (1964), а таксама сатырычных твораў і фрашак (зборнікі «Заасад», 1935; «Прагулка цыніка», 1946; «Зьдзекуюся і пытаюся пра дарогу», 1959, і інш.). Майстар кароткага філязофскага парадоксу. У цыклях афарызмаў «Непрычасаныя думкі» (1957), «Новыя непрычасаныя думкі» (1964) пры дапамозе жарту, іроніі, сарказму, алюзіі, гульні словаў выказваў пратэст супраць дагматызму і любых формаў гвалту над асобай.

Творы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Колеры (Barwy) (1933)
  • Пахне зямлёй (Ziemia pachnie) (1939)
  • Палявы нататнік (Notatnik polowy) (1946)
  • Жыцьце гэта — фрашка (Życie jest fraszką) (1948)
  • Новыя вершы (Nowe wiersze) (1950)
  • Ерусалімскі рукапіс (Rękopis jerozolimski) (1956)
  • Непрычасаныя думкі (Myśli nieuczesane) (1957)
  • Кплю і пытаю пра дарогу? (Kpię i pytam о drogę?) (1959)
  • Да Абэля і Каіна (Do Abla i Kaina) (1961)
  • Аб’ява аб вышуку (List gończy) (1963)
  • Паэмы, гатовыя да скачка (Poema gotowe do skoku) (1964)

Бібліяграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Utwory wybrane. T 1-2. Warszawa, 1977.

Беларускія пераклады

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • 3 «Непрычасаных думак» / пер. У. Арлоў. // Далягляды. Мн., 1990.
  • Цынік на прагулцы: выбраныя вершы і фрашкі / Станислаў Ежы Лец. — Vilnius [Вільнюс] : Логвінаў, 2021. — 349 с.

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б Stanisław Jerzy Lec // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  2. ^ а б Stanisław Jerzy Lec (pierwotnie de Tusch-Letz) // Польскі біяграфічны інтэрнэт-слоўнік (пол.)
  3. ^ Stanislaw Jerzy Lec // Babelio (фр.) — 2007.
  4. ^ а б в Лец Станислав Ежи // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  5. ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Шукаць у Wikiquote Вікіцытатнік зьмяшчае збор цытатаў, датычных тэмы артыкула:
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Станіслаў_Ежы_Лец&oldid=2430202»