Валянцін Волкаў

Валянцін Волкаў
Дата нараджэньня	1881(1881)
Месца нараджэньня	Ялец[d], Арлоўская губэрня[d], Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	1964(1964)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Адукацыя	Пензенскае мастацкае вучылішча
Месца вучобы	Імпэратарская акадэмія мастацтваў[d] Пензенская мастацкая вучэльня[d]
Занятак	партрэт, тэматычная карціна, пейзаж, нацюрморт
Месца працы	Віцебская народная мастацкая вучэльня[d] Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут
Жанры	партрэт, пэйзаж, натурморт[d] і тэматычная карціна[d]
Плынь	рэалізм
Узнагароды
Валянцін Волкаў у Вікісховішчы

Валянцін Віктаравіч Волкаў (1881 — 1964) — беларускі жывапісец, народны мастак Беларусі. Аўтар малюнка герба БССР.

Жыцьцяпіс

Скончыў Пензенскае мастацкае вучылішча. Удзельнік мастацкіх выставаў з 1913 года. Працаваў у жанрах тэматычнай карціны, пісаў пейзажы, нацюрморты. У 1918 годзе ўдзельнічаў у мастацкім афармленні Петраграда да 1-ай гадавіны Кастрычніцкай рэвалюцыі (эскізы пано “Уся ўлада Саветам”, “Штурм Зімняга” і інш.).

Выкладаў у Веліжскай мастацкай школе (1919-1929), Віцебскім мастацкім тэхнікуме (1923-1929), у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (1953-1964).

Адзін з першых беларускіх жывапісцаў стварыў вобраз У.І.Леніна (партрэт 1926). Аўтар малюнка герба БССР (1926 і 1938). У 1920-30-я гады стварыў шэраг манументальных твораў-пано: “Індустрыялізацыя”, “Калектывізацыя” (абодва ў 1930) для мытні на станцыі Негарэлае, дэкаратыўны фрыз “Кастрычнік на Беларусі” для павільёна БССР на Усесаюзнай сельскагаспадарчай выстаўцы ў Маскве (1939). Ілюстраваў і аформіў шэраг кніг для Дзяржаўнага выдавецтва БССР (1928-1941). Стварыў сюжэтна-тэматычныя карціны, прысведчаныя гістарычнаму мінуламу Беларусі, грамадзянскай вайне ў Расеі і Вялікай Айчыннай вайне, сучаснасці.

Творчасьць

Творам Волкава ўласцівы рэалізм вобразаў, складанасць кампазіцыйных пабудоў, у якіх адчуваецца ўплыў традыцый акадэмічнай школы, стрыманая каляровая гама, дакладнасць дэталей. Сярод работ “Кастусь Каліноўскі” (1923), “Барыкады” (1923), “Малатабоец” (1926), “Партызаны” (1928) і інш. У партрэтным жанры прадаўжаў традыцыі псіхалагічнага партрэта рускага рэалістычнага мастацтва 2-ой паловы 19 ст. Імкнуўся да глыбокага пранікнення ў характар людзей, адлюстравання іх грамадзянскай значнасці. Сярод лепшых твораў: партрэты М.Багдановіча (1927), мастака М.Гусева (1950), М.Горкага (1951) і інш. Значную каштоўнасць мае спадчына Волкава: партрэты, пейзажы, эскізныя малюнкі карцін, дзе ен поруч з глыбокім псіхалагічным вобразам прадэманстраваў дасканалае валоданне пластычнай формай, тонкі густ у выкарыстанні фактурных магчымасцей алоўкавага штрыха (“Трактарыстка” (1956), партрэт хірурга Р.Р.Чарковай (1960) і інш.).