Сок
Сок — вадкасьць, якая ўтрымліваецца ў садавіне, ягадах і гародніне. Звычайна, пасьля выцісканьня, ужываецца ў якасьці напою. Аскарбінавая кісьля (вітамін C) зьмяшчаецца толькі ў сьвежавыціснутым соку. У ходзе кансэрваваньня яна разбураецца[1].
Прыгатаваньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Перад выцісканьнем, сыравіну для вырабу напою адбіраюць, выдаляючы хворыя, гнілыя і г. д. плады, потым, у залежнасьці ад гатунку расьлінаў, пазбаўляюць ад костачак і шкуркі, потым мыюць. Часта, перад выцісканьнем, плады рэжуць на больш дробныя кавалкі і потым выціскаюць сок. Цьвёрдую сыравіну, якая застаецца пасьля выцісканьня соку (жмых), ужываюць у якасьці ўгнаеньняў, ці дадаткаў у корм жывёлам.
У сувязі з тым, што канцэнтраваны сок не захоўваецца доўга, да яго дадаюць ваду, кансэрванты, фарбавальнікі. У прамысловасьці, у залежнасьці ад канцэнтрацыі натуральнага соку, напоі падзяляюць на «нэктар» (меней 50% натуральнага соку) і «сок» (болей 50% натуральнага соку). Узноўлены з канцэнтрату сок называецца асьветленым[2].
Сок можна прыгатаваць і ў хатніх умовах.
Беларусь
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Самымі распаўсюджанымі сокамі на Беларусі зьяўляюцца: яблычны, вінаградны, памяранцавы, таматны сокі. Да 2006 г. 60% сокаў прыпадала на падробкі[3].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Сьвятлана Барысенка. Сок у пакетах можа быць небясьпечным // Зьвязда : газэта. — 12 сакавіка 2010. — № 45 (26653). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
- ^ Сьвятлана Яскевіч. Сок асьветлены і неасьветлены, яблычны і апельсінавы // Зьвязда : газэта. — 20 красавіка 2011. — № 73 (26937). — С. 5. — ISSN 1990-763x.
- ^ Вольга Мядзьведзева. Беларускія стандарты якасьці харчаваньня арыентаваныя на заходні рынак // Зьвязда : газэта. — 12 сакавіка 2011. — № 46 (26910). — С. 4. — ISSN 1990-763x.