Вітамін C
| Вітамін C | |
 | |
 Хімічная структура | |
| Агульныя | |
|---|---|
| Хімічная формула | C₆H₈O₆ |
| Тэрмічныя характарыстыкі | |
| Тэмпэратура плаўленьня | 192 градус Цэльсія[1] |
| Клясыфікацыя | |
| Рэгістрацыйны № CAS | 50-81-7 |
| PubChem | 54670067 |
| № Эўрапейскай супольнасьці | 200-066-2 |
| SMILES | |
| InChI | |
| Кодэкс Алімэнтарыюс | E300 |
| ChEBI | 29073 |
| ChemSpider | 10189562 |
| Вітамін C у Вікісховішчы | |
| Калі не пазначана іншае, усе зьвесткі прыведзеныя для стандартных умоваў (25 °C, 100 кПа). | |
Аскарбінавая кісьля (g-Лактон 2,3-дэгідра-L-гулонавай кісьлі, Вітамін C), вытворнае L-гулонавай кісьлі[3], водарастваральны вітамін. У 1928 годзе вугорскі навуковец Сцэнт-Георгі атрымаў вітамін C у выглядзе крышталічнага рэчыва з «вугорскага» перца і высьветліў ягоную эмпірычную (C6H8O6) і структурную формулы. Рэчыва назвалі аскарбінавай кісьляй (антыскарбутным вітамінам)[4]. Упершынію сынтэзаваны амэрыканскім біяхімікам Чарлзам Кінгам 4 красавіка 1932 году[5]. Іншыя назвы — проціцынготны вітамін. Сынтэзуецца расьлінамі і жывёламі (за выключэньнем прыматаў і інш. жывёл, якія атрымліваюць яе з кормам). Асноўная крыніцы сынтэзу аскарбінавай кісьлі у расьлін — галяктоза, у жывёл — глюкоза. У арганізме ўдзельнічае ў акісьляльна-аднаўленчыя рэакцыях, стымулюе ўнутраную сакрэцыю, нармальнае разьвіцьцё і супраціўляльнасьць арганізму, садзейнічае рэгенерацыі тканак. Адсутнасьць або недахоп аскарбінавай кісьлі ў ежы чалавека выклікае шкробут, зьніжае супраціўляльнасьць да хвароб. Сучасная патрэба дарослага чалавека ў аскарбінавай кісьлі — ад 50 да 100 мг, дзяцей — ад 30 да 70 мг. Найбольш аскарбінавай кісьлі у сьвежай садавіне і гародніне: пладах шыпшыны, чырвонага перцу, цытрусаў, чорных парэчак, у цыбулі, ліставой гародніне. Выкарыстоўваецца ў мэдыцыне.