Сандарышкі

	Сандарышкі; лац. Sandaryški
	лет. Sandariškiai
Краіна:	Летува
Павет:	Панявескі
Раён:	Біржаўскі
Насельніцтва:	5 чал. (2001);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	56°24′0″ пн. ш. 24°54′11″ у. д. / 56.4° пн. ш. 24.90306° у. д.Каардынаты: 56°24′0″ пн. ш. 24°54′11″ у. д. / 56.4° пн. ш. 24.90306° у. д.
	Сандарышкі на мапе Летувы Сандарышкі

Сандарышкі (лет. Sandariškiai) — вёска ў Летуве, на беразе ракі Нёманку. Уваходзяць у склад Радзівілішкаўскага староства Біржаўскага раёну Панявескага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Зантэр

Сандэр або Сантар, пазьней Зантэр (Sandheri, Santari, Santer) — імя германскага паходжаньня^[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[4].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У пачатку XX ст. Сандарышкі ўваходзілі ў склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні^[5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1902 год — 6 чалавек^[6]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1297.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 572.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 254.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1297.

[2] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[3] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[5] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 572.

[6] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 254.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]