Рэтаўскі палац

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Славутасьць
Рэтаўскі палац
Выгляд сядзібы ў XIX стагодзьдзі
Выгляд сядзібы ў XIX стагодзьдзі
Краіна Летува
Месцазнаходжаньне Рэтаў
Каардынаты 55°43′42″ пн. ш. 21°55′53″ у. д. / 55.72833° пн. ш. 21.93139° у. д. / 55.72833; 21.93139Каардынаты: 55°43′42″ пн. ш. 21°55′53″ у. д. / 55.72833° пн. ш. 21.93139° у. д. / 55.72833; 21.93139
Архітэктурны стыль нэаклясыцызм
Статус разбураны
Рэтаўскі палац на мапе Летувы
Рэтаўскі палац
Рэтаўскі палац
Рэтаўскі палац
Рэтаўскі палац на Вікісховішчы

Рэтаўскі палац — колішняя рэзыдэнцыя Агінскіх у Рэтаве (Летува). Уласна сядзіба не захавалася да нашых дзён (акрамя падмурку), аднак засталіся іншыя часткі архітэктурнага ансамблю: музычная школа, воданапорная вежа, парк, старожка, частка муру зь дзьвюмя брамамі, іншыя будынкі, а таксама родавая капліца, дзе пахаваныя Багдан Агінскі разам з братам, князем Мікалаем.

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

17 красавіка 1892, на Пасху, у сядзібе і царкве засьвяціліся першыя ў Летуве электрычныя лямпачкі[1].

У 1909 значныя пашкоджаньні палацу спрычыніў пажар. У Першую сусьветную вайну ён быў разрабаваны, мноства каштоўнасьцей, музычныя інструмэнты і мастацкія творы вывезеныя ў Нямеччыну.

У 1924 року сядзіба была нацыяналізаваная і перададзеная Згуртаваньню летувіскіх каталіцкіх мацярок, якія ў 1926 року прадалі яго за даўгі. Новы ўласьнік, Повілас Юргайціс, разбурыў будынак і паставіў новы мураваны дом.

За савецкім часам у ім дзейнічаў саўгас-тэхнікум.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Rietavo dvaras - Oginskių užkoduotas pažangos kodas (лет.) Kpd.lt Праверана 2 верасьня 2015 г.