Плянтацыя
Плянтацыя (ад лац. Plantare, саджаць) – штучна створанае сельскагаспадарчае прадпрыемства, рэгулярна якое выкарыстоўвае наёмную працу, дзе сельскагаспадарчыя культуры вырошчваюцца для продажу. Тэрмін «плянтацыя» зьяўляецца неафіцыйным і дакладна не вызначаны.
Звычайна плянтацыі разьмешчаны ў трапічных або субтрапічных раёнах і занятае галоўным чынам вырошчваньнем або вытворчасьцю ў камэрцыйных мэтах кавы, гарбаты, цукровага трыснёга, каўчук, бананаў, какава, какосавых арэхаў, земляных арэхаў, бавоўны, тытуню, валакна, цытрусавых, пальмавага алею, хінной кары або ананасаў і інш. Яно не ўключае сямейнае або мясцовую гаспадарку, занятае вытворчасьцю для мясцовага спажываньня і якое не выкарыстоўвае рэгулярна наёмную працу.
Згодна зь Канвенцыяй, падпісанай Бразыліяй, Кот д'Івуарам, Кубай, Лібэрыяй, Панамай, Уругваем, Мэксыкай, Нікарагуа, Філіпінамі, Шры-Ланкаю, Эквадорам, гэта вызначэньне не ўключае прадпрыемства, плошча якога не перавышае 5 гектараў і на якіх занята ня больш 10 рабочых у любы час на працягу каляндарнага года.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Плянтацыі атрымалі шырокае распаўсюджаньне ў XIX стагодзьдзі з утварэньнем эўрапейскіх калёній у Афрыцы і Азіі. Уладальнікамі плянтацый былі часта замежнікі, але і нярэдка карпарацыі. Уладальнікі плянтацый належалі да вышэйшых пластоў грамадзтва, у той час як працаўнікі - да ніжэйшых.
Работнікамі плянтацый да XIX стагодзьдзя былі рабы.
