Пераклады Бібліі на сэрбскую мову
Існуе багата перакладаў Бібліі на сэрбскую і сэрбскахарвацкую мовы.
Мінуўшчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першым сэрбскім перакладам зьяўляецца Міраславава Эвангельле 1186 року. Рукапіс захоўваецца ў Нацыянальным музэі Сэрбіі і лічыцца нацыянальнай каштоўнасьцю.
Першае друкаванае выданьне ў перакладзе Атанасіе Стойкавіча было выдадзенае ў Санкт-Пецярбургу (выданьне Расейскага Біблійнага таварыства, 1824), аднак не гутарковай мовай, а мяшанкай царкоўнаславянскай мовы з сэрбскай. У 1830 Стойкавіч пераклаў на сэрбскую мову таксама Новы Запавет.
У 1847 року Вук Караджыч выдаў у Вене свой пераклад Новага Запавету ў перакладзе на народную мову; у 1867 Джура Данічыч выдаў у Бялградзе Стары Запавет, а ў наступным годзе абодва гэтыя пераклады выйшлі ў адзіным выданьні.
Сярод наступных перакладаў:
- Луё Бакаціч, 1933, Біблія
- Дымітрые Стэфанавіч, 1934, Новы Запавет
- Эміліян Чарніч, 1973, Новы Запавет; Псальмы, 1985.
- Сэрбскі праваслаўны сынод, 1984, Новы Запавет
Параўнаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Пераклад | Кніга Роду 1:1—3 | Ян 3:16 |
|---|---|---|
| Джура Данічыч, мовазнаўца (Стары Запавет, 1867), і Вук Караджыч, мовазнаўца (Новы Запавет, 1847) |
У почетку створи Бог небо и земљу.
А земља беше без обличја и пуста, и беше тама над безданом; и дух Божји дизаше се над водом. И рече Бог: Нека буде светлост. И би светлост. |
Јер Богу тако омиље свијет да је и сина својега јединороднога дао, да ни један који га вјерује не погине, него да има живот вјечни. |
| Луё Бакаціч(sr), лексыкограф (1933) |
У почетку створи Бог небо и земљу.
Земља беше пуста и празна; над безданом беше тама, и дух Божји лебдијаше над водама. Бог рече: Нека буде светлост. И би светлост. |
Јер Бог толико љуби свет, да је и Сина свога јединорођенога дао, да ни један који у њега верује не пропадне, него да има живот вечни. |
| Дымітрые Стэфанавіч, праваслаўны сьвятар (1934) |
Толькі Новы Запавет | Јер је Бог тако заволео свет, да је и Сина свога јединорођенога дао, да ниједан који верује у њега, не погине, него да има живот вечни. |
| Эміліян Чарніч(sr), праваслаўны багаслоў (1973) |
Толькі Новы Запавет | Јер Бог је тако заволео свет да је свог јединородног Сина дао, да сваки — ко верује у њега — не пропадне, него да има вечни живот. |
| Сэрбскі праваслаўны сынод (1984) |
Толькі Новы Запавет | Јер Бог тако завоље свијет да је Сина својега Јединороднога дао, да сваки који вјерује у њега не погине, него да има живот вјечни. |
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] |
Сэрбская Вікікрыніца зьмяшчае арыгінальныя матэрыялы, датычныя тэмы гэтага артыкула: |