Перайсьці да зьместу

Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў (Валожын)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік грамадзянскай архітэктуры
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў
Палац Тышкевічаў
Палац Тышкевічаў
Краіна Беларусь
Места Валожын
Каардынаты 54°05′17″ пн. ш. 26°31′37″ у. д. / 54.08806° пн. ш. 26.52694° у. д. / 54.08806; 26.52694Каардынаты: 54°05′17″ пн. ш. 26°31′37″ у. д. / 54.08806° пн. ш. 26.52694° у. д. / 54.08806; 26.52694
Архітэктурны стыль клясыцызм
Аўтар праекту Аўгуст Касакоўскі[d]
Заснавальнік Юзаф Ігнацы Тышкевіч[d]
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў на мапе Беларусі
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў
Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў на Вікісховішчы

Палацава-паркавы комплекс Тышкевічаў — помнік архітэктуры і садова-паркавага мастацтва пачатку XIX ст. у Валожыне. Знаходзіцца ў цэнтры места, на ўзвышаным беразе ракі Валожынкі, каля гістарычнага Рынку[a]. Твор архітэктуры клясыцызму. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Комплекс складаецца з мураваных палаца, бакавых флігеляў (афіцыны і аранжарэі), якія утвараюць прастакутны парадны двор, і парку.

Мураваны палац у Валожыне збудавалі ў 1806 годзе на сродкі ўладальніка маёнтку графа Юзэфа Тышкевіча (1724—1815) паводле праекту архітэктара Аўгуста Касакоўскага.

У міжваенны час палац быў месцам разьмяшчэньня штаба палка Корпусу аховы памежжа «Валожын». За савецкім часам у будынках разьмясьцілася адміністрацыйная ўстанова.

Помнік архітэктуры клясыцызму. Палац і флігель — прастакутныя ў пляне 1-павярховыя будынкі з калідорным плянам, іх цэнтральныя часткі з мансардамі вылучаюцца 4-калённымі дарычнымі портыкамі. Будынкі стаяць на высокім цокальным паверсе, апрацаваным рустам.

Аранжарэя — будынак сымэтрычнай кампазыцыі, накрыты 2-схільным вальмавым дахам з сфэрычным купалам у цэнтры. Франтальныя фасады рытмічна падзяляецца прастакутнымі вокнамі, у цэнтры вылучаецца рызалітамі з трыкутнымі франтонамі і завяршаецца разьвітым антаблемэнтам. У дэкоры выкарыстоўваюцца прафіляваныя сандрыкі, пілястры. Да ўваходу вядуць вялікія каменныя сходы. Галоўнае месца ва ўнутраным калідорным пляне адводзілася 2-сьветлавой параднай залі другога паверху[1]

Перад палацам быў рэгулярны парк, які спускаўся да ракі.

Гістарычная графіка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Цяперашнія афіцыйныя адрасы будынкаў — плошча Свабоды, 4, 17, 19
  1. ^ Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993. С. 104.
  • Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  612Г000075