Мація Бечкавіч

Мація Бечкавіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	29 лістапада 1939(1939-11-29) (84 гады) Сента[d], Каралеўства Югаславіі
Бацькі	Vuk Bećković[d]
Дзеці	Olja Bećković[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, пісьменьнік, літаратурны крытык, перакладнік
Мова	сэрбская
Узнагароды	Дысава прэмія[d] (1990) Q12751806? (2001) Zmajeva prize[d] (1988) Q16085162? (2005) Radoje Domanovic Award[d] (2006) Q794948? (2008) прэмія імя Нэгаша[d] (1997) Milan Rakić prize[d] (1971)
Мація Бечкавіч у Вікісховішчы

Ма́ція Бе́чкавіч (па-сэрбску: Матија Бећковић, нар. 29 лістапада 1939, г. Сента, Каралеўства Югаславія) — сэрбскі паэт, публіцыст, грамадзкі дзяяч. Акадэмік Сэрбскай акадэміі навук і мастацтваў (1985). Адзін з самых прыкметных майстроў слова пасьляваеннага пакаленьня.

Жыцьцяпіс

Скончыў філязофскі факультэт Бялградзкага ўнівэрсытэту. Сябра-карэспандэнт Сэрбскай акадэміі навук і мастацтваў з 1983 году, правадзейны сябар — з 1991 году. У 1988—1992 гадах — старшыня Саюзу пісьменьнікаў Сэрбіі

Творчасьць

Аўтар паэтычных зборнікаў «Вера Паўладольска» (1962), «Аблудная куля» (1963), «Так казаў Мація» (1965), «Кажа мне адзін чалавек» (1970), «Мяжа Бука Шалёнага» (1976), «Вой і куку» (1978), «Два сьветы» (1980), «Паэмы» (1983), «Богаяўленьне» (1985), кніжнай публіцыстыкі «Пра міжчасьсе» (1969).

Пераклады

На беларускую мову яго вершы перакладалі Ніл Гілевіч, Мікола Мятліцкі, Іван Чарота.

Літаратура

• Бечкавіч Мація. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — ISBN 985-11-0068-4
• Сербская паэзія. Мн., 1989;