Мардас
Марда́с — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Мордас.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Існуе тры вэрсіі паходжаньня імя Мардас (Мордас)[1]:
- ад біблійнага імя Mordokai;
- ад славянскага слова морд, мардаваць 'мучыць, забіваць';
- ад грэцкага імя Mardonios (Mardoni).
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Мордас Люмонтович (да 1533 году)[2]; Mordisz Dzyadzyelyewicz… Szawka Mordaszewycz (1552—1555 гады)[3]; Fiedziec, Mordyss Dziahiliewiczy… Mordys Iwanowicz… Mordysz Ywanowicz (1561—1566 гады)[4]; Тишко, Протасъ Мордышевичи… бояръ Мордасовичовъ… земянъ Мордасовичовъ… Наумецъ Мордышевичъ… Мордышъ Андросовичъ… Данило Мордышевичъ (1563 год)[5]; Мордасъ Миколаевичъ[6], Оникей Мордасовичъ[7], Ханецъ Мордасовъ сынъ Корозичъ з Свислочи[8], Иванъ Мордасовичъ[9], Гришко Мордасовичъ Куликъ[10], Стась Мордасовичъ[11], Мордасъ Грицковичъ[12] (1567 год); Ostapko Mordas (1641 год)[13]; Alexander Bykoyski Mordas, woyski Żmudzki (1 верасьня 1667 году)[14].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Мардас Люмонтавіч — высакадворскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Канстантын Казімер Мордас Быкоўскі († 1669) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, войскі амсьціслаўскі[15]
- Матэвуш Мордас (Mateusz Mordas) — электар караля польскага і вялікага князя літоўскага Станіслава Ляшчынскага ад Троцкага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага[16]
Мордасы гербу «Мора» і Мордасы Жылінскія гербу «Яніна» — літоўскія шляхецкія роды зь Вільні і Віленскага павету[17].
Мордасы (Mordas) — літоўскія шляхецкія роды з ваколіцаў Сьвянцянаў[18] і Троцкага павету[19].
Мардасевічы (Mordasewicz) — літоўскія шляхецкія роды з мястэчка Камаяў[18] і Троцкага павету[19].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 352.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 21.
- ^ Писцовая книга Пинского и Клецкого княжеств, составленная Пинским старостою Станиславом Хвальчевским в 1552—1555 г. — Вильна, 1884. С. 120, 445.
- ^ Писцовая книга бывшего пинского староства составленная по повелению короля Сигизмунда Августа в 1561—1566 годах пинским и кобринским старостой Лаврином Войной. Ч. 1. — Вильна, 1874. С. 382, 384, 386, 394.
- ^ Ревизия Кобринской экономии: составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегой. — Вильна, 1876. С. 26, 29, 52, 84, 276, 278.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 669.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 678.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 679.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 693.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 698.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1187.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1196.
- ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 81.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из Актовых книг губерний Витебской и Могилевской. Вып. 26. — Витебск, 1895. С. 469.
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 9. Województwo mścisławskie XVI—XVIII wiek. — Warszawa, 2019. S. 199.
- ^ Dunin Borkowski J., Dunin Wąsowicz M. Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III // Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. T. 1 (1908—1909). — Lwów, 1910. S. 141.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 670.
- ^ а б Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 138.
- ^ а б Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 358.