Лісьце каштанаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лісьце каштанаў
па-беларуску: Лісце каштанаў
Аўтар: Уладзімер Караткевіч
Мова арыгіналу: беларуская мова
Электронная вэрсія

«Лі́сьце кашта́наў» — аўтабіяграфічная аповесьць беларускага пісьменьніка Ўладзімера Караткевіча, напісаная ў 1972 року. Твор апавядае пра падлеткавае жыцьцё ў ваенны час, калі аўтар пражываў у Кіеве.

Стварэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Улетку 1944 року пасьля вызваленьня Кіева ад нацыстаў Уладзімер Караткевіч з маці на нядоўгі час пераехаў сюды да сваякоў. Менавіта тут дзякуючы архітэктуры места і археалягічным раскопкам ён зацікавіўся гісторыяй. Пад уражаньнем успамінаў пра гэты час пазьней ён напісаў аповесьць „Лісьце каштанаў“[1].

Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзеяньне аповесьці адбываецца ўлетку 1944 року. У вызвалены зруйнаваны Кіеў прыяжджае 14-гадовы беларускі хлапчук Васілька зь дзядзькам ды іншымі сваякамі. Хлопец перажыў шматлікія нягоды вайны, але ўрэшце тут у яго зьяўляецца свабода. У хуткім часе ён знаёміцца з кампаніяй аднагодкаў: Раландам, „атаманам гвардыі“, Багданам, Яўгенам і адзінай дзяўчынай у іхняй кампаніі Нонкай.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Уладзімер Караткевіч: асоба і творчасьць Архівы Беларусі Праверана 12 лютага 2021 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]