Лявон Луцкевіч

Лявон Луцкевіч
	Лявон Луцкевіч; лац. Lavon Łuckievič
Род дзейнасьці	грамадзкі дзяяч, пісьменьнік, мэмуарыст
Дата нараджэньня	17 сакавіка 1922
Месца нараджэньня	Вільня, Віленскае ваяводзтва, Польская Рэспубліка;
Дата сьмерці	28 ліпеня 1997 (75 гадоў)
Месца сьмерці	Вільня, Летува;
Месца вучобы	Віленская беларуская гімназія (1936); Дзяржаўная тэхнічная школа ў Вільні[d] (1940);
Занятак	грамадзкі дзяяч, мэмуарыст, пісьменьнік
Бацька	Антон Луцкевіч
Маці	Зоф’я Абрамовіч
Жонка	Галіна Войцік
Дзеці	Сын Яраслаў Войцік

Лявон Луцкéвіч (13 сакавіка 1922, Вільня — 28 ліпеня 1997, Вільня) — беларускі грамадзкі і культурны дзяяч, пісьменьнік, пэдагог, мэмуарыст. Вязень савецкіх канцлягераў.

Жыцьцяпіс

Сын прэм’ер-міністра Беларускай Народнай Рэспублікі Антона Луцкевіча, брат Юркі Луцкевіча. Скончыў Віленскую беларускую гімназію^[1].

У Другую сусьветную вайну падчас нямецкай акупацыі настаўнічаў у Радашковічах і Баранавічах, прымаў удзел у нацыянальным падпольлі. Далучыўся да падпольнай Беларускай незалежніцкай партыі. У 1944 г. уступіў у Беларускую Краёвую Абарону. Далучыўся да беларускага дэсантнага батальёну Дальвіц^[2].

Арыштаваны савецкай дзяржбясьпекай у Польшчы ў канцы 1945. У 1946 г. быў асуджаны ў Менску на судовым працэсе над кіраўніцтвам Беларускай Незалежніцкай Партыі. Пасьля вызваленьня жыў у Вільні. У 1988 г. стварыў віленскае беларускае культурнае таварыства. З канца 1980-х г. актыўна падтрымліваў беларускі адраджэнскі рух.

Жонкай Лявона Луцкевіча была дачка пісьменьніцы, вядомай беларускай адраджэнкі Зоські Верас — Галіна Войцік. Сям’я доўгі час жыла ў славутай «Лясной хатцы», дзе ў 1970—1980-ыя гады перабывала ці ня ўся беларуская інтэлігенцыя^[1].

Лявон Луцкевіч быў сябрам Рады БНР, вёў беларускія перадачы на Летувіскім радыё і супрацаваў з Радыё Свабода, на чыіх хвалях у аўтарскім выкананьні прагучалі тэксты са старонак яго будучай кнігі «Вандроўкі па Вільні»^[3].

Памёр 28 ліпеня 1997 г. у Вільні. Пахаваны на Росах^[2].

Кнігі

• Луцкевіч Л. Вандроўкі па Вільні. — Вільня: Рунь, 1998.— 160 с.: іл. ISBN ISBN 9986-9228-2-8.

Крыніцы

^ ^а ^б 100 гадоў з дня нараджэння Лявона Луцкев, Беларускае Радыё Рацыя, 2022, https://web.archive.org/web/20230610093842/https://www.racyja.com/kultura/100-gadou-z-dnya-naradzhennya-lyavona-lutskev/
^ ^а ^б Леакадзія МІЛАШ, Весткі зь Вільні, Беларус, 535—2007, http://www.bielarus.org/open.php?n=535&a=4
^ Лявон Луцкевіч, Па шляхох «Нашаніўска пары» (Фрагмент кнігі Лявона Луцкевіча «Вандроўкі па Вільні»), Часопіс ARCHE-Пачатак, 05.01.2013, https://web.archive.org/web/20230610093841/https://news.arche.by/by/page/science/krajaznaustva-navuki/10378

[web.archive.org-1] а ^б 100 гадоў з дня нараджэння Лявона Луцкев, Беларускае Радыё Рацыя, 2022, https://web.archive.org/web/20230610093842/https://www.racyja.com/kultura/100-gadou-z-dnya-naradzhennya-lyavona-lutskev/

[bielarus.org-2] а ^б Леакадзія МІЛАШ, Весткі зь Вільні, Беларус, 535—2007, http://www.bielarus.org/open.php?n=535&a=4

[3] Лявон Луцкевіч, Па шляхох «Нашаніўска пары» (Фрагмент кнігі Лявона Луцкевіча «Вандроўкі па Вільні»), Часопіс ARCHE-Пачатак, 05.01.2013, https://web.archive.org/web/20230610093841/https://news.arche.by/by/page/science/krajaznaustva-navuki/10378

[1]

[2]

[3]