Кіёцкі ўнівэрсытэт
| Кіёцкі ўнівэрсытэт | |
| 京都大学 | |
 | |
| Заснаваны | 18 чэрвеня 1897[1][2] |
|---|---|
| Тып | нацыянальная ўнівэрсытэцкая карпарацыя[d] |
| Месцазнаходжаньне | |
| Горад | |
| Краіна | |
| Знаходзіцца ў складзе | Кансорцыюм IIIF[d][3], Dryad[d][4], arXiv[d][5], ORCID[d][6] і Open Education Global[d][7] |
| Вэб-сайт | kyoto-u.ac.jp/ja (яп.) |
Кіёцкі ўнівэрсытэт (па-японску: 京都大学) — нацыянальны дасьледчы ўнівэрсытэт, які месьціцца ў Кіёта, Японія. Заснаваны ў 1897 годзе, раней быў адным з былых імпэратарскіх унівэрсытэтаў і ёсьць другім найстарэйшым унівэрсытэт Японіі.
Ва ўнівэрсытэце маюцца дзесяць факультэтаў бакаляўрыяту і трынаццаць навукова-дасьледчых інстытутаў. Адукацыйная і дасьледчая дзейнасьць унівэрсытэту сканцэнтраваная ў трох галоўных кампусах у Кіёта, як то Ёсіда, Удзі і Кацура. Сетка бібліятэкаў Кіёцкага ўнівэрсытэту, якая складаецца з больш чым 40 бібліятэк, разьмешчаных у розных кампусах унівэрсытэту[8]. Яна зьмяшчае калекцыю з больш чым 7,49 мільёнамі кніг[9], што робіць яе другой паводле велічыні ўнівэрсытэцкай бібліятэкай у краіне[10]. У дадатак унівэрсытэт валодае рознымі аб’ектамі і землямі дзеля адукацыйных і дасьледчых мэтаў ва ўсёй краіне[11].
На 2024 год Кіёцкі ўнівэрсытэт налічвае двух прэм’ер-міністраў Японіі сярод сваіх выпускнікоў. Акрамя таго, тры прэм’ер-міністры Японіі наведвалі Трэцюю найвышэйшую школу, то бок унівэрсытэцкую падрыхтоўчую школу, якая далучылася да складу ўнівэрсытэту ў 1951 годзе. Сярод выпускнікоў таксама маецца шмат ляўрэатаў Нобэлеўскай прэміі ды іншых міжнародных узнагародаў. Унівэрсытэт мае найбольшую колькасьць нобэлеўскіх ляўрэатаў сярод усіх унівэрсытэтаў Азіі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Карані Кіёцкага ўнівэрсытэту можна прасачыць да Школы хіміі, то бок установы дзе вывучалася хімія і фізыка. Гэтая школа паўстала ў Осацы ў 1869 годзе. У 1894 годзе гэтую ўстанову замяніла Трэцяя вышэйшая школа, якая стала спэцыялізаваным мужчынскім інтэрнатам. У той час у краіне быў толькі адзіны ўнівэрсытэт, вядомы як Імпэратарскі ўнівэрсытэт (сёньняшні Такійскі ўнівэрсытэт), і заклік да стварэньня другога ўнівэрсытэту краіны ў гэтым рэгіёне набіраў моц. Аднак зь фінансавых чыньнікаў урад не жадаў гэтага рабіць[12].
Сытуацыя зьмянілася, калі палітык і арыстакрат Саёндзі Кінмоці, які паходзіў зь вядомай сям’і Кіёта, прапанаваў заснаваць другі ўнівэрсытэт краіны з выкарыстаньнем ваенных рэпарацыяў зь Першай япона-кітайскай вайны[12]. Нарэшце, прапанова зьдзейсьнілася ў 1896 годзе, і Кіёцкі імпэратарскі ўнівэрсытэт быў створаны 18 чэрвеня 1897 году як другі ўнівэрсытэт Японіі. Новая арганізацыя пачала выкарыстоўваць будынкі Трэцяй вышэйшай школы, якая ў сваю чаргу пераехала ў будынкі праз вуліцу, дзе сёньня месьціцца паўднёвая частка кампуса Ёсіда. З улікам зьяўленьня яшчэ аднага ўнівэрсытэту Імпэратарскі ўнівэрсытэт у Токіё быў пераназваны ў Такійскі імпэратарскі ўнівэрсытэт.
Выкладніцкая праца пачалася з навукова-інжынэрнага каледжа ў год заснаваньня ўнівэрсытэту, пасьля чаго ў 1898 годзе быў заснаваны юрыдычны каледж. У першае дзесяцігодзьдзе працы ўнівэрсытэту былі створаныя іншыя факультэты і каледжы. Аднак, нізкія паказьнікі выпускнікоў на экзамэнах на дзяржаўную службу прывялі да таго, што галоўны прафэсар камэрцыйнага права Ясіхіта Таканэ ўкараніў новы асобны стыль выкладаньня, які ён назваў «нямецкім спосабам захаваньня свабоды дасьледаваньняў, выкладаньня і навучаньня. Лічыцца, што менавіта ён ёсьць стваральнікам сучаснага дэвізу ўстановы «свабода акадэмічнай культуры»[13].
Паваенны час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]За час акупацыі краіны пасьля паразы Японіі ў Другой сусьветнай вайне была зладжаная радыкальная рэформа сыстэмы адукацыі дзяржавы. Поруч зь іншымі імпэратарскімі ўнівэрсытэтамі краіны кіёцкая ўстанова таксама выключыла з сваёй назвы слова «імпэратарскі» і пачала называцца Кіёцкім унівэрсытэтам у кастрычніку 1947 году. У траўні 1949 году ў выніку рэформы, ачоленай ЗША, былыя імпэратарскія ўнівэрсытэты аб’ядналіся з вышэйшымі школамі і сталі ўнівэрсытэтамі з чатырма гадамі навучаньня. Кіёцкі ўнівэрсытэт аб’яднаўся з Трэцяй вышэйшай школай, якая суіснавала з унівэрсытэтам з моманту ягонага заснаваньня як школа-інтэрнат для хлопчыкаў, то бок была падрыхтоўчай установай унівэрсытэту. Інтэграваная вышэйшая школа стала каледжам вольных мастацтваў унівэрсытэту ў верасьні 1949 году і пачала адказваць за наданьне агульных ведаў усім студэнтам першага курса, выкладаючы матэматыку і замежныя мовы[14][15]. У 1992 годзе каледж быў заменены факультэтам інтэграваных гуманітарных дасьледаваньняў[16].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ https://www.kyoto-u.ac.jp/en/about/history
- ^ https://www.kyoto-u.ac.jp/ja/archive/prev/news_data/h/h1/news4/2010/100618_2
- ^ http://iiif.io/community/consortium/#the-iiif-consortium
- ^ https://datadryad.org/stash/our_community
- ^ Our Members / Tier 1
- ^ https://web.archive.org/web/20231020113811/https://orcid.org/members
- ^ https://web.archive.org/web/20230322221352/https://www.oeglobal.org/about-us/members-list/
- ^ «Kyoto University Library Network».
- ^ «蔵書数等». Kyoto University.
- ^ «図録▽大学図書館蔵書数ランキング». Honkawa Data Tribune.
- ^ «大学の施設». Kyoto University.
- ^ а б «[大学が成立した背景 | 京都大学 白眉センター｜白眉プロジェクト»]. Hakubi.
- ^ «平成9年度 入学式式辞 | 歴代総長の式辞で振り返る | 京都大学のあゆみ». 京都大学 創立125周年記念事業特設サイト.
- ^ «History». Kyoto University.
- ^ «Third Higher School». Kyoto University Fund.
- ^ «沿革 | 京都大学 大学院人間・環境学研究科 総合人間学部».