Калінінград

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Кёнігсбэрг»)
Калінінград
рас. Калининград
Стары Кёнінгсбэрг сярод сучаснага Калінінграду
Стары Кёнінгсбэрг сярод сучаснага Калінінграду
Coat of arms of Kaliningrad.svg Flag of Kaliningrad.svg
Герб Калінінграду Сьцяг Калінінграду
Першыя згадкі: 1256
Горад з: 1286
Былыя назвы: да 1255 году — Тувангстэ
да 1946 году — Кёнігсбэрг
Краіна: Расея
Суб’ект фэдэрацыі: Калінінградзкая вобласьць
Мэр: Аляксандар Ярашук
Плошча: 215,7 км²
Вышыня: 4,8 м н. у. м.
Насельніцтва (2009)
колькасьць: 420 480 чал.
шчыльнасьць: 1949,37 чал./км²
Тэлефонны код: +7 4012
Паштовы індэкс: 236ХХХ
Нумарны знак: 39
Геаграфічныя каардынаты: 54°43′ пн. ш. 20°30′ у. д. / 54.717° пн. ш. 20.5° у. д. / 54.717; 20.5Каардынаты: 54°43′ пн. ш. 20°30′ у. д. / 54.717° пн. ш. 20.5° у. д. / 54.717; 20.5
Калінінград на мапе Расеі
Калінінград
Калінінград
Калінінград
Commons-logo.svg Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.klgd.ru/

Калінінгра́д (традыцыйная беларуская назва — Карале́вец, Караляве́ц; па-расейску: Калининград, да 4 чэрвеня 1946 году — Кёнігсбэрг, па-нямецку: Königsberg, па-польску: Królewiec) — горад у Расейскай фэдэрацыі, сталіца Калінінградзкай вобласьці і гістарычная сталіца Прусіі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Горад быў заснаваны ў 1256 годзе крыжакамі Тэўтонскага ордэну. Горад стаў членам Ганзейскай лігі, з 1457 году — галоўнай рэзыдэнцыяй Тэўтонскага ордэну, з 1525 году — мірской сталіцай Прускага княства. У розныя часы горад на непрацяглы час быў у складзе Рэчы Паспалітай і Расейскай імпэрыі. Каралявец быў важным адукацыйным цэнтрам дзякуючы ўнівэрсытэту Альбэртына, заснаванаму ў 1544 годзе князям Альбэртам Прускім. У 1701 годзе князь Фрыдрых III быў каранаваны ў якасьці караля Фрыдрыха I.

Пасьля Першай сусьветнай вайны горад разам з усёй Усходняй Прусіяй быў адрэзаны ад асноўнай тэрыторыі Нямеччыны «Польскім калідорам».

У 1944 годзе Каралявец моцна пацярпеў ад брытанскага авіябамбаваньня і за некалькі дзён згарэў. У красавіку 1945 году горад быў захоплены савецкімі войскамі, рэшткі нямецкага насельніцтва выгнаныя. Разам з усёй Усходняй Прусіяй Каралявец быў заселены перасяленцамі з Расеі, Украіны і Беларусі (беларусы цяпер складаюць да 8% насельніцтва) і ўведзены ў склад РСФСР. У 1949 годзе перайменаваны ў Калінінград у гонар бальшавіка Міхаіла Калініна. За савецкім часам Калінінград быў важным стратэгічным апорным пунктам савецкага флёту на Балтыйскім моры і быў закрыты для наведваньня замежнікамі.

Пасьля распаду СССР у 1991 годзе Калінінградзкая вобласьць засталася расейскім эксклявам, аточаным Польшчай і незалежнай Летувай.

Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Калінінград — адзіны незамярзаючы расейскі порт на Балтыцы. У 1996 годзе Калінінград быў абвешчаны асаблівай эканамічнай зонай. Цяпер тут вырабляецца кожны трэці расейскі тэлевізар, наладжаная зборка аўтамабіляў. Эўрапейская камісія мае адмысловы праект па падтрымцы рэгіёну і разьвіцьцю гандлю паміж Калінінградзкай вобласьцю і краінамі ЭЗ. Рэгіён дынамічна разьвіваецца, сукупны рэгіянальны прадукт расьце тэмпамі, большымі, чым ува ўсіх іншых рэгіёнах Расеі і нават у суседніх краінах Эўропы.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Commons-logo.svg Калінінградсховішча мультымэдыйных матэрыялаў